Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 maja 2006 r., sygn. IV SA/Po 343/06

W IMIENIIU RECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 26 maja 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący As. sąd. Izabela Kucznerowicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 maja 2006 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi T. M. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich o d d a l a s k a r g ę /-/I. Kucznerowicz KB/

Uzasadnienie

IV SA/Po 343/06

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2005r nr [...], Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c oraz art.22 ust. 1 ustawy z dnia 24.01.1991r o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (zwanej dalej ustawą) odmówił T. M. przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu pobytu w obozie hitlerowskim w Ł. przy ul. Ż. we wrześniu 1940r. W uzasadnieniu organ stwierdził, że zgodnie z art. 4 ust. 1 lit. c ustawy represjami w rozumieniu ustawy są okresy przebywania : w innych miejscach odosobnienia, w których pobyt dzieci do lat 14 miał charakter eksterminacyjny, a osoby tam osadzone pozostawały w dyspozycji hitlerowskich władz bezpieczeństwa. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy " o spełnieniu warunków, o których mowa w art. 21, orzeka Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych lub osoby przez niego upoważnione, na podstawie udokumentowanego wniosku zainteresowanej osoby oraz rekomendacji właściwego dla określonego rodzaju działalności kombatanckiej lub represji (...). Po analizie przedłożonych przez stronę dokumentów należy uznać, że nie zachodzą w jej sprawie przesłanki z art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy. W szczególności nie uznano za wiarygodne zeznania świadków, gdyż wysiedleni oni zostali z innych niż strona miejscowości, przeciętny stan osobowy w obozach przesiedleńczych wynosił od kilkuset do kilku tysięcy osób, a pobyt w obozie trwał od kilku dni do kilku tygodni. Nie sposób więc przyjąć by świadkowie mogli zapamiętać stronę - osobę sobie wtedy nie znaną.