Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 maja 2006 r., sygn. IV SA/Gl 155/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.) WSA (del.) Joanna Sekunda - Lenczewska Protokolant: st. sekr. sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi D. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Zastępca Prezydenta Miasta Ś., działając z upoważnienia Prezydenta Miasta, na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734) i art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu wniosku D. R. z dnia [...] r., odmówił przyznania mu dodatku mieszkaniowego za okres od dnia [...] 2004 r. do dnia [...] 2005 r.

W uzasadnieniu stwierdził, że strona spełnia kryteria ustawowe niezbędne do przyznania dodatku mieszkaniowego. Wykazała bowiem, że jej średni miesięczny dochód trzyosobowego gospodarstwa domowego w okresie trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku wynosił [...],- zł., tj. [...],- zł. na osobę, a stałe wydatki na mieszkanie (czynsz, gaz, energia elektryczna, telefon stacjonarny) za ostatni miesiąc, według wniosku strony wynoszą [...]-zł. Strona jest też posiadaczem domu wielopokoleniowego o powierzchni [...] m-, działki o powierzchni [...] arów oraz właścicielem samochodu osobowego marki [...] z [...] r. o wartości [...], - zł. i ponosi koszty jego bieżącej eksploatacji, ubezpieczenia i rocznych przeglądów. Zdaniem organu pierwszej instancji, wykazane przez stronę dochody nie pozwalają na utrzymanie zarówno trzyosobowego gospodarstwa domowego, jak i samochodu. W związku z tym wystąpiła rażąca dysproporcja pomiędzy faktycznym stanem majątkowym strony, a niskimi dochodami wykazanymi w złożonej deklaracji, polegająca na wykazaniu dochodów nieadekwatnych do ponoszonych przez nią wydatków oraz standardu życia jej rodziny. W zaistniałej sytuacji przyznanie stronie pomocy finansowej na wydatki mieszkaniowe byłoby nieuzasadnione w oparciu o treść art. 7 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych i to spowodowało nieuwzględnienie jej wniosku. Zaakcentowano również, iż samochód osobowy nie jest artykułem pierwszej potrzeby, a strona w pierwszej kolejności winna przeznaczyć posiadane środki na zapłatę czynszu i innych opłat związanych z utrzymaniem mieszkania.