Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 maja 2006 r., sygn. I SA/Gd 216/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Romała, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Sędziowie Asesor WSA Irena Wesołowska (spr.), Protokolant: Monika Szymańska, po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 21 stycznia 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 1999 r. 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 2 listopada 2004 r. Nr [...]; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 3.210 (trzy tysiące dwieście dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

"A" spółka z o.o. w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT - 7 za miesiąc luty 1999 r. wykazała kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 1.212.470 zł.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w dniu [...] wydał decyzję, w której dokonał w sposób odmienny od wskazanego przez spółkę rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiąc luty 1999 r.

U podstaw wydanego rozstrzygnięcia legły ustalenia kontroli przeprowadzonej przez pracowników Urzędu Skarbowego w spółce "A" w zakresie prawidłowości rozliczeń z budżetem z tytułu podatku od towarów i usług za miesiąc luty 1999 roku. W toku postępowania kontrolnego ustalono, iż w rejestrze zakupów oraz deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 1999 r. spółka ujęła fakturę VAT wystawioną przez firmę "B " E.G., której przedmiot stanowił zakup usług zarządzania przedsiębiorstwem oraz fakturę wystawioną przez "C" D.K. za "Usługi zarządzania przedsiębiorstwem wg. umowy". Na udokumentowanie powyższych zakupów spółka przedłożyła umowy o doradztwo zawarte ze wskazanymi wyżej przedsiębiorcami. Organ podatkowy uznał, że te wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 106, póz. 482 ze zm.), a w konsekwencji nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego na podstawie przepisu art. 25 ust. l pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, póz. 50 ze zm.).