Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2006 r., sygn. III SA/Wa 3134/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sokołowska (spr.), Sędziowie Asesor WSA Sylwester Golec, Asesor WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi B. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 12.05.2005r. B. M. wniósł o umorzenie zaległości podatkowej z tytułu podatku VAT w kwocie 7.776,80 zł i podatku dochodowego od osób fizycznych w kwocie 625,90 zł. Wyjaśnił, iż ma na utrzymaniu sześcioosobową rodzinę (żona jest osobą bezrobotną) i wydatki związane z utrzymaniem rodziny i dojazdami do pracy (200 zł miesięcznie) pochłaniają, a nawet przekraczają, cały niewielki dochód, jaki otrzymuje z racji umowy o pracę na - etatu, zawartej na czas określony do końca 2005r.. Poinformował, że jest zmuszony korzystać z pomocy MOPS-u, który finansuje obiady dla dzieci w szkole. Oświadczył, iż nie posiada żadnego majątku ruchomego i nieruchomości. Podkreślił, iż pogorszenie sytuacji finansowej nie ma charakteru przejściowego, gdyż trwa już pięć lat.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. decyzją z dnia [...].06.2005r. nr [...] umorzył zaległość w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie 625,90 zł. Stwierdził, iż pobór podatków nie może zagrażać egzystencji podatników i pozbawiać ich podstawowych środków utrzymania. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika zaś, iż B. M. jako jedyny w rodzinie uzyskuje dochód brutto w wysokości 2.200 zł, co daje średnio na członka rodziny kwotę 366 zł. Żona nie pracuje zawodowo, zajmuje się wychowaniem czwórki dzieci w wieku 2, 5, 12 i 13 lat, przy czym jedno z dzieci ma problemy zdrowotne. Ustalono też, że podatnik nie posiada majątku ani środków pieniężnych na pokrycie zadłużenia. Zdaniem organu I instancji okoliczności te pozwoliły na stwierdzenie, iż w sprawie występują przesłanki, o których mowa w art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).