Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 kwietnia 2006 r., sygn. II SA/Ol 970/05

Dnia 20 kwietnia 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia NSA Janina Kosowska Asesor WSA Katarzyna Matczak Protokolant Sławomir Samsel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2006 roku sprawy ze skargi T. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie przyznania zasiłku okresowego 1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji, 2/ orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

W pismach złożonych w dniach 22 marca 2005 r. i 22 kwietnia 2005 r. T. P. zwróciła się do Wójta Gminy o udzielenie pomocy finansowej na zakup żywności w wysokości 500 zł. W pismach tych zawarła ponadto wniosek o wyłączenie od udziału w postępowaniu administracyjnym w tej sprawie pracowników Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej na podstawie art. 24 § l i 3 kpa.

Decyzją z dnia "[...]", Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, przyznał T. P. pomoc społeczną w postaci zasiłku okresowego w wysokości 159,60 zł miesięcznie na okres od dnia l maja 2005 r. do dnia 31 lipca 2005 r. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż rodzina T. P. spełnia kryteria uprawniające do uzyskania zasiłku okresowego, lecz z uwagi na ograniczone środki finansowe organ I instancji jest w stanie przyznać wnioskodawczyni przedmiotowe świadczenie wyłącznie w minimalnej wysokości. Organ ten zauważył jednocześnie, iż rodzina wnioskodawczyni pomimo potencjalnych możliwości nie wykazuje chęci zmiany swojej sytuacji finansowej we własnym zakresie.

W odwołaniu z dnia l czerwca 2005 r., występujący w imieniu T. P. mąż - W. P. zarzucił, iż zaskarżona decyzja podjęta została przez organ nieuprawniony, tzn. podlegający wyłączeniu na podstawie art. 24 kpa. W związku z powyższym, wniósł o jej uchylenie i przekazanie sprawy do rozpoznania innemu organowi. Pełnomocnik odwołującej się podniósł ponadto, iż organ I instancji w zaskarżonej decyzji błędnie przyjął jako dochód rodziny kwotę 150 zł, podczas gdy faktycznie kwota ta stanowi pożyczkę, którą będą musieli zwrócić.