Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 kwietnia 2006 r., sygn. I SA/Gl 1343/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka, Asesor WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek (sprawozdawca), Protokolant Anna Charchuła, po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę;

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ż., po ponownym rozpatrzeniu sprawy, określił J. i S. K. wysokość należnego zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1999 w kwocie [...] zł zł., podczas, gdy podatnicy wykazali przychód w kwocie [...] zł, koszty jego uzyskania w kwocie [...] zł. i stratę w wysokości [...] zł (wobec odmiennego wykazanego przez podatnika w zeznaniu o wysokości dochodu osiągniętego przez podatnika w 1999 r.).

W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy pierwszej instancji zaznaczył, iż w 1999 r. podatnik uzyskiwał przychody ze sprzedaży usług remontowo-budowlano-wykończeniowych, w ramach firmy "A", które dokumentowano fakturami VAT i rachunkami uproszczonymi. Weryfikując wykazane przez podatnika wydatki, które tenże zaliczył do kosztów uzyskania przychodów, organ stwierdził, iż zaliczona w 1999 r. do kosztów uzyskania przychodu kwota [...] zł, udokumentowana została fikcyjnymi fakturami. Podkreślono, że w firmie "A" zaliczono do kosztów uzyskania przychodu w pozycji koszty uboczne zakupu wydatki związane z transportem materiałów i zakupem usług od firm podwykonawczych za 1999 r. (na łączną kwotę [...] zł netto), wynikającą z 48 faktur wystawionych przez firmy nieistniejące oraz firmy istniejące, które nie dokonały określonych transakcji z firmą podatnika. Zaakcentowano, że z siedemnastu firm świadczących rzekomo usługi podwykonawcze na rzecz firmy podatnika, dziesięć to podmioty w ogóle nie istniejące, sześć podmiotów to firmy istniejące w badanym roku podatkowym, które jednak - jak wynika ze szczegółowych ustaleń - nie dokonywały z podatnikiem żadnych transakcji, a tylko jedna firma ("B" W.Z. z Ż.) wykonywała roboty budowlane dla firmy "A". Zaznaczono przy tym, iż z zebranego w sprawie materiału dowodowego (kontroli krzyżowych, ujawnionych w toku postępowania podpisanych in blanco przez S. K. formularzy "zamówień", na których widniały pieczęcie nie istniejących firm, materiału dowodowego udostępnionego przez Prokuraturę Rejonową w Ż. - w tym w szczególności zeznań podwykonawców firmy "A", zabezpieczonych przez organy ścigania wzorów pieczęci firm nie istniejących wynika, ze podatnik wszedł w posiadanie fikcyjnych faktur świadomie, w celu obniżenia kosztów uzyskania przychodów, nie można więc uznać, że został on oszukany przez wystawców tych dokumentów). Wskazano także, że w przedłożonym przez podatnika na wezwanie organu podatkowego zestawieniu podmiotów współpracujących z firmą "A" w 1999 r., obejmującym 29 firm - 16 podmiotów to firmy nieistniejące lub istniejące, ale nie prowadzące żadnej współpracy z podatnikiem, 6 to firmy, z którymi faktycznie prowadzona była współpraca, a 7 podmiotów to firmy, od których podatnik nie posiada żadnych dokumentów źródłowych.