Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 marca 2006 r., sygn. I SA/Gd 122/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Asesor WSA Danuta Oleś (spr.), Protokolant Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2006 r. sprawy ze skargi P. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 31 grudnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Gd 122/04

Uzasadnienie

W zeznaniu podatkowym PIT-35 za 1999 rok P. R. wykazał należny podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 34.280,90 zł. W zeznaniu tym, dokonał rozliczenia podatku w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci i odliczył od dochodu kwotę renty w wysokości 9.000 zł.

Pierwszy Urząd Skarbowy nie uwzględnił wykazanej w zeznaniu rocznym renty ustanowionej przez podatnika i decyzją z dnia 13 marca 2002 r. określił wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 rok w kwocie 37.880,90 zł, zaległość podatkową w kwocie 3.600,00 zł oraz odsetki na dzień wydania decyzji w wysokości 2.700,60 zł.

Podatnik złożył w dniu 5 kwietnia 2002 r. odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania oraz uwzględnienie do odliczenia od dochodu ustanowionej renty.

Izba Skarbowa, po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia 8 lipca 2002 r. uchyliła w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazała sprawę do ponownego rozpatrzenia.