Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 lutego 2006 r., sygn. I SA/Wr 1752/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz Asesor WSA Katarzyna Borońska Protokolant: Michał Kazek Po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2006 r. przy udziale sprawy ze skargi A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. na decyzję Dyrektora izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1997 r. o d d a l a s k a r g ę.

Uzasadnienie

Decyzją Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...], uchyloną przez Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 9 marca 2004 r. sygn. akt ISA/Wr 3231/01, utrzymał organ II instancji w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...]. Nr [...] określającą A spółka z o. o., następcy prawnemu B sp. z o. o., zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 1997 r., zaległość w tym podatku i odsetki za zwłokę. Decyzja ta wskazywała na zaniżenie przychodów o kwotę [...] zł., stanowiącą, w świetle przepisu art. 13 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody z tytułu nieodpłatnego udostępniania nieruchomości do użytkowania spółce cywilnej C, a także zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o łączna kwotę [...] zł. z tytułu:

1) wydatku w kwocie [...] zł. za doradztwo w zakresie wynajmu lokalu we W.,

2) wydatku w kwocie [...] zł. , która strona obciążyła spółkę B za konsultacje dotyczące zarządzania nieruchomościami spółki B.

Jednocześnie, w związku z ustaleniem przychodu na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, organ podatkowy, na podstawie § 5 ust. 4 pkt 9 rozporz. Min. Fin. w sprawie amortyzacji środków trwałych podwyższył koszty uzyskania przychodów o kwotę [...] zł. stanowiącą odpisy amortyzacyjne od nieruchomości oddanej do nieodpłatnego użytkowania.

Wyrokiem z dnia 9 marca 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylając decyzję organu II instancji, wskazał, odnosząc się do kwestii zaniżenia przychodów przez stronę, że w świetle ustaleń poprzednik prawny strony w sposób prawnie dopuszczalny zrezygnował z wynagrodzenia z tytułu umowy najmu za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 1997 r.. Oznacza to, że strony umowy postanowiły, że za ten czas najmu lokalu spółce B nie jest należne żadne wynagrodzenie, a więc nie uzyskała ona i nie może uzyskać z tego tytułu przychodu należnego, którego skutecznie mogłaby dochodzić jako wierzytelności. Podkreślił Sąd znaczenie swobody w kształtowaniu swoich stosunków cywilnoprawnych, stwierdzając, że skoro w okolicznościach sprawy uznały strony umowy, że z uwagi na poczynione przez podnajemcę nakłady na ulepszenie podnajmowanego lokalu, jest on zwolniony z ponoszenia opłat czynszowych w określonym przedziale czasu - nie ma podstaw do ingerencji organów skarbowych w tę sferę cywilnoprawnych stosunków niezależnych podmiotów, w związku z czym stwierdził naruszenie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym. W odniesieniu do ustaleń organów skarbowych w przedmiocie zawyżenia kosztów uzyskania przychodów na łączna kwotę [...]zł. stwierdził Sąd, że organy skarbowe w sposób wyczerpujący, zgodny z art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej zebrały materiał dowodowy, a strona nie wskazała żadnych dowodów, mimo obciążającego ją w tym zakresie obowiązku, na potwierdzenie związku wydatków z kosztami, nie dowiodła, że wydatki te zostały poniesione przez jej poprzednika prawnego w celu uzyskania konkretnych przychodów. Na gruncie tej sprawy, odnośnie spornych wydatków, nie można zakwestionować stanowiska organów skarbowych, które w świetle zebranego materiału dowodowego - takiego związku się nie dopatrzyły. Stwierdził Sąd, że ocena zgromadzonego materiału dowodowego nie budzi zastrzeżeń.