Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 25 stycznia 2006 r., sygn. I SA/Ke 495/05

 

Sygnatura akt: I SA/Ke 495/05 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 25 stycznia 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Grabowska, Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Rojek, Asesor WSA Mirosław Surma (spr.), Protokolant: Referent stażysta Krzysztof Armański, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25.01.2006 r. sprawy ze skargi G. G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]numer [...] w przedmiocie : zarzutów na postępowanie egzekucyjne I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...], nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...] dotyczące złożonych przez G. G. zarzutów na postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie tytułów wykonawczych z dnia [...] nr [...] i [...] dotyczących zaległości w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do maja i od lipca do grudnia 1999 r.

W motywach rozstrzygnięcia organ wskazał, iż strona neguje fakt prawnie skutecznego doręczenia decyzji, stanowiącej podstawę dochodzonych należności, zarzuca wierzycielowi przedwczesne wystawienie tytułu wykonawczego, a organowi egzekucyjnemu przedwczesne wszczęcie i prowadzenie postępowania egzekucyjnego tj. - zanim zobowiązanie stało się wymagalne. W ocenie organu decyzję w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1999 r. nadano w Urzędzie Pocztowym w dniu 01.12.2004 r. ok. godziny 17-tej. W dniu 03.12.2004r. doręczyciel nie zastał w miejscu zamieszkania adresatki nikogo upoważnionego do odbioru korespondencji, w związku z czym pozostawił zawiadomienie o korespondencji czekającej do odebrania w terminie 14 dni od tego dnia (tzw. awizo). Świadczą o tym dwie adnotacje: na kopercie i na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki. Jak wynika z wyjaśnień Naczelnika Urzędu Pocztowego z dnia 14.01.2005r., przesyłka ta została awizowana powtórnie w dniu 10.12.2004r. Ponadto, jak wynika z tych wyjaśnień, fakt powtórnego awizowania przesyłki nie został odnotowany na samej przesyłce wyłącznie przez niedopatrzenie tymczasowego pracownika urzędu pocztowego. Zarówno z adnotacji na samej przesyłce, jak i z kopii dowodu odbioru, wynika w sposób niezbity, że została ona zwrócona do nadawcy w dniu 20.12.2004r., a więc 17 dni od jej pierwszego awizowania. Spełnione więc zostały wszelkie wymogi określone w przepisach art. 150 Ordynacji podatkowej, zatem decyzję należało uznać za doręczoną zastępczo, w trybie tego przepisu. Pierwsze awizowanie nastąpiło w dniu 03.12.2004r., a zatem decyzję należy uznać za doręczoną z upływem dnia 17.12.2004r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00