Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 grudnia 2005 r., sygn. I SA/Wr 1118/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia Andrzej Szczerbiński Sędziowie: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca) Sędzia WSA Katarzyna Radom Protokolant: Robert Hubacz Po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2005 r. przy udziale sprawy ze skargi A. T. i A. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. o d d a l a s k a r g ę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Nr [...]Dyrektor Izby Skarbowej na podstawie art.207 i art. 233 § 1 pkt. 1 Ordynacji podatkowej utrzymał w mocy decyzję Urzędu Skarb owego określającą A. M. i A. T., małżonkom, zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. Stwierdzając, że strona złożyła zeznanie o wspólnych dochodach osiągniętych za 2001 r., wskazał organ odwoławczy na zakwestionowanie przez organ I instancji dokonanego przez A. T. odliczenia z tytułu przekazanych darowizn na rzecz Fundacji A na kwotę [...] zł., które wnoszone były przez rodziców dzieci uczęszczających do szkół prowadzonych przez Fundację. Córka strony uczęszczała do takiej szkoły. W wyniku dokonanej darowizny dzieci darczyńców miały prawo otrzymywać w tych szkołach bezpłatną edukację. Ocenił organ I instancji, że przedmiotowe świadczenia były ekwiwalentne, w związku z tym nie mogą być uznane za darowiznę w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego. Odnośnie A.M., deklarującej dochód m. in. z pozarolniczej działalności gospodarczej, zakwestionował organ zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu opłat za usługi telekomunikacyjne z telefonu użyczonego na podstawie umowy użyczenia w wys. [...]zł, ze względu na brak dowodów poświadczających, iż prowadzone rozmowy związane były z działalnością gospodarczą. Podzielając stanowisko organu I instancji, wskazał organ odwoławczy, odnośnie zakwestionowanej kwoty odliczenia z tytułu darowizny, na przepis art. 26 ust. 1 pkt. 9 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 ze zm.) stwierdzając, że odliczenie na podstawie tego przepisu wymaga spełnienia 2 warunków: świadczenie powinno posiadać cechy istotne dla darowizny oraz darowizna ta musi być przekazana na cel określony w ustawie. Nie kwestionując celu darowizny, odwołał się organ do przepisów art. 888 - 902 kodeksu cywilnego i stwierdził, że jednym z celów statutowych Fundacji A, na rzecz której wpłacone zostały zakwestionowane kwoty, było prowadzenie szkoły podstawowej. Powołał się organ na uchwałę Zarządu Fundacji, w której zapisano, że "dzieci darczyńców w ramach wnoszonych darowizn mają prawo otrzymywać bezpłatną edukację", co jednoznacznie określa charakter ponoszonych wydatków i co oznaczało, że świadczenie jest ekwiwalentne i dokonane przez stronę wpłaty nie mogą być uznane za darowiznę. Uznał organ za niewiarygodne wyjaśnienia Fundacji, że nie jest ona zobowiązana za wnoszone darowizny na jej rzecz do świadczenia w zamian bezpłatnej edukacji na rzecz dzieci darczyńców oraz, że Fundacja świadczy bezpłatną naukę również na rzecz dzieci, których rodzice darczyńcami nie są, co nie znalazło potwierdzenia w dokonanych ustaleniach. Powołał się organ, w ślad za organem I instancji, na zapis uchwały Nr [...] Zarządu Fundacji z [...] r. pkt. 1, w którym powołano z dniem [...]r. szkołę przy Fundacji o nazwie, a z zapisu A pkt. 3 uchwały wynika, że szkoła będzie całkowicie finansowana z majątku Fundacji A której jednym ze źródeł finansowania są darowizny. Wyjaśnił organ, że komitety rodzicielskie działające w szkołach publicznych są organizacjami rodziców nieprowadzącymi działalności edukacyjnej, a gromadzone przez nie środki przekazywane są na inne cele niż edukacja. Podkreślił organ, że przepisy prawa podatkowego, zwłaszcza w zakresie odliczeń należy interpretować ściśle. Odnośnie kosztów usług telekomunikacyjnych zaliczonych w koszty działalności przez A. M. wskazał organ, że organ I instancji nie kwestionował ani celowości kosztu, ani też prawidłowości zawartej umowy użyczenia telefonu. Przesłanką nieuznania za koszt wydatków z tytułu usług telekomunikacyjnych jest brak dowodów, że rozmowy miały związek z działalnością gospodarczą, co jest jednym z warunków zastosowania przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym..., a ciężar dowodu w tym zakresie obciąża stronę.