Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 grudnia 2005 r., sygn. III SA/Wa 2386/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Asesor WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2004 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za lipiec 1999 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] grudnia 2003 r. Nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz skarżącego kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. ,

Uzasadnienie

M. C., świadczący m.in. usługi doradztwa podatkowego, wystąpił 20 września 2002r. do Urzędu Skarbowego W. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług za lipiec 1999r., gdyż jak wyjaśnił naliczył i odprowadził 22% podatek, "jako podatnik i płatnik podatku VAT", od ceny świadczonych usług na rzecz V. Spółki z o.o. Do chwili złożenia wniosku nie otrzymał zapłaty "zarówno wartości netto świadczonych usług, jak również kwoty przedmiotowego podatku". Płatnik natomiast, na podstawie art. 30 § 2 O.p., nie ponosi odpowiedzialności podatkowej za podatek nie pobrany z winy podatnika. W związku z tym w sprawie była podstawa do zastosowania art. 79 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), powoływanej dalej jako O.p., mimo iż VAT nie został pobrany od podatnika.

Postanowieniem z 13 lutego 2003r. wszczęto postępowanie m.in. w sprawie określenia zobowiązania podatkowego oraz nadpłaty w podatku za lipiec 1999r.

Urząd Skarbowy W. decyzją z [...] kwietnia 2003r. nr [...] , odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku VAT za lipiec 1999r. w wysokości 1.100 zł. W uzasadnieniu stwierdził, że podatnik skorygował deklarację VAT-7 za lipiec 1999r., pomniejszając wartość sprzedaży netto o 5.000 zł oraz wartość podatku należnego o 1.100 zł, wynikającą z faktury nr 21/99 wystawionej dla V. Sp. z o.o. z tytułu świadczenia usług. Kopia tej faktury znajduje się w zbiorze dokumentów strony, a podatek należny został prawidłowo rozliczony w pierwotnej deklaracji VAT-7. Strona złożyła korektę deklaracji, nie korygując równocześnie zapisów w rejestrach sprzedaży. Prowadzona ewidencja była więc nierzetelna, ponieważ dane zawarte w rejestrze sprzedaży nie odzwierciedlały wartości podatku należnego wykazanego w deklaracji korygującej. Podatnik potwierdził wykonanie usługi, wystawiając fakturę oraz odprowadzając należny podatek VAT, a przepisy podatkowe nie przewidują korekty podatku należnego w przypadku nie otrzymania zapłaty za świadczone usługi.