Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 grudnia 2005 r., sygn. III SA/Wa 2192/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Tarno, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA Jolanta Sokołowska (spr.), Protokolant Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi S. K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] czerwca 2005 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzycie w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...].06.2005r. nr [...], wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), w związku z art. 23 § 4 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002r. Nr 110, poz. 968 ze zm.), Samorządowe Kolegium Odwoławcze w R., po rozpatrzeniu zażalenia S. K., utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta R. z dnia [...].04.2005r. nr [...] o uznaniu zarzutów zobowiązanego w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej za nieuzasadnione.

Z akt sprawy wynika, że Prezydent Miasta R. wystawił w dniu [...].01.2004r. tytuł wykonawczy nr [...] na kwotę 62.50 zł, należną za pobyt S. K. w Izbie Wytrzeźwień w 1994r.. Tytuł ten przesłał do realizacji do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. Organ egzekucyjny dokonując czynności egzekucyjnych zajął w dniu [...].03.2005r. kwotę z tytułu nadpłaty w podatku dochodowym zobowiązanego.

Pismem z dnia 31.03.2005r. skierowanym do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. S. K. domagał się odstąpienia od egzekucji ze względu na przedawnienie zobowiązania. Powołał się na postanowienie [...] Urzędu Skarbowego z dnia [...].09.1995r., którym zostało umorzone postępowanie egzekucyjne obejmujące należności za pobyt w Izbie Wytrzeźwień. Poza tym utrzymywał, iż egzekucja prowadzona jest przeciwko osobie niewłaściwej, ponieważ nie przebywał w Izbie Wytrzeźwień. Twierdził, że inna osoba okazała się jego dowodem osobistym. S. K. dowodził, że dowód osobisty został mu skradziony, a następnie wrzucony do skrzynki listowej.