Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. III SA/Wa 2826/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Asesor WSA Hieronim Sęk (spr.), Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi B. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 10 maja 2005 r., uzupełnionym w dniu 20 czerwca 2005 r. B. G., określana dalej jako "Skarżąca", wniosła o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w okresie od kwietnia 2001 r. do maja 2002 r. oraz należnych od nich odsetek. Skarżąca wskazała, że jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Prowadzona działalność gospodarcza przynosiła straty i z tego powodu Skarżąca nie mogła opłacać składek. Utrzymuje się wraz z mężem z jego renty inwalidzkiej w wysokości 750 zł miesięcznie. Mąż nie może podjąć pracy zarobkowej z uwagi na przewlekłą chorobę kończyn. Skarżąca podnosi, że nie posiada żadnego majątku ani oszczędności. Sprzedała mieszkanie i z pieniędzy, które pozostały po zakupie innego mieszkania o niższym standardzie spłaciła znaczną część swoich długów. Nadal jednak ma do spłacenia kredyt zaciągnięty w związku z działalnością gospodarczą. Korzysta ze świadczeń Ośrodka Pomocy Społecznej w N. M. oraz z dodatku mieszkaniowego. Z uwagi na opisany stan majątkowy i rodzinny nie jest w stanie spłacić powstałych należności, ponieważ pozostaje bez środków niezbędnych dla zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Decyzją z dnia [...] lipca 2005 r., nr[...], Zakład Ubezpieczeń Społecznych, powoływany dalej jako "Zakład", odmówił umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w łącznej kwocie 11.646,67 zł. Kwota ta obejmowała również odsetki należne na dzień złożenia wniosku. Zakład powołał się na przepisy ustawowe regulujące umarzanie należności z tytułu składek, tj. art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 28 ust. 1, 2, 3a i art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.s.u.s." oraz § 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne (Dz. U. Nr 141, poz. 1365), powoływanego dalej jako "rozporządzenie z dnia 31 lipca 2003 r.". Po przedstawieniu okoliczności faktycznych sprawy, Zakład stwierdził, iż sytuacja finansowa Skarżącej nie wyczerpuje całości kryteriów, jakie niezbędne są do pozytywnej oceny wniosku w oparciu o art. 28 ust. 3a u.s.u.s. Wskazał również, że w sprawie nie występuje przesłanka całkowitej nieściągalności, określona w art. 28 ust. 3 u.s.u.s., albowiem istnieje możliwość wyegzekwowania należności z majątku wnioskodawczyni. Ponadto, biorąc pod uwagę okres, których dotyczą zaległości, podjęcie już teraz decyzji o umorzeniu byłoby przedwczesne, zważywszy na dziesięcioletni termin ich przedawnienia. Zdaniem Zakładu nie można wykluczyć, iż obecna trudna sytuacja Skarżącej nie ulegnie zmianie w tym czasie, a co za tym idzie umożliwi jej spłatę zadłużenia lub wyegzekwowanie go przez Zakład w terminie późniejszym.