Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. III SA/Wa 2847/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Asesor WSA Hieronim Sęk (spr.), Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 5 czerwca 2005 r., uzupełnionym w dniu 20 czerwca 2005 r. J. K., określany dalej jako "Skarżący", wniósł o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne za okres od lipca 1995 r. do stycznia 1996 r. w kwocie 853,74 zł i "dodatkowej grzywny" w kwocie 250 zł oraz składek na koncie pracowniczym za okres od października 1995 r. do stycznia 1996 r. w kwocie 372,06 zł, wraz z odsetkami od ww. należności. W pismach Skarżący wskazywał, że zadłużenie wiązało się z bankructwem jego firmy, a on sam od tego czasu jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Nie posiada żadnej stałej pracy, utrzymuje się z prac sezonowych w rolnictwie i z okresowych zasiłków z opieki społecznej. Wyrokiem sądowym podwyższono mu alimenty na dwoje dzieci do kwoty 900 zł. Został skazany w procesie karnym i odbywał karę. Dodatkowo leczył się psychiatrycznie i neurologicznie. Nie posiada żadnego majątku ruchomego i nieruchomego. Mieszka w lokalu komunalnym. Ponadto, jest zadłużony w banku na kwotę ok. 4.500 zł oraz zalega z opłatami telekomunikacyjnymi na kwotę 1.100 zł. Zwrócił też uwagę, że upływa 10-letni okres przedawnienia ww. składek i powinna być to okoliczność uznana za przemawiającą za ich umorzeniem.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2005 r., nr [...], Zakład Ubezpieczeń Społecznych, powoływany dalej jako "Zakład" odmówił umorzenia należności z tytułu ww. składek, opłaty dodatkowej oraz odsetek, w łącznej kwocie 5.553,30 zł. Zakład w uzasadnieniu decyzji wskazał na treść art. 28 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.s.u.s.", zgodnie z którym należności z tytułu składek mogą być umarzane w całości lub w części w przypadku całkowitej ich nieściągalności. Podniósł, że w przypadku Skarżącego zaległości zostały zabezpieczone wpisem do zastawu skarbowego na ruchomości stanowiącej jego własność. Nie została zatem stwierdzona całkowita ich nieściągalność. W decyzji stwierdzono, że Skarżący nie wykazał okoliczności uzasadniających umorzenie pomimo braku całkowitej nieściągalności. Trudna sytuacja materialna nie jest wystarczającą przesłanką umorzenia, gdyż może ona ulec poprawie.