Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 grudnia 2005 r., sygn. III SA/Wa 2815/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber (spr.), Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi Miasta L. na decyzję Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych z dnia [...] kwietnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zatwierdzenia wyboru zamówienia z wolnej ręki w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na obsługę komunikacji miejskiej Miasta L. 1) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych z dnia [...] stycznia 2003 r. nr[...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza na rzecz Miasta L. od Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2003 r. Prezes Urzędu Zamówień Publicznych odmówił zatwierdzenia wyboru trybu zamówienia z wolnej ręki na obsługę komunikacji Miasta L. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że zgodnie art. 71 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. Nr 72, poz. 664), tryb z wolnej ręki może być zastosowany, gdy ze względu na szczególny rodzaj dostaw, usług lub robót budowlanych można je uzyskać tylko od jednego dostawcy lub wykonawcy.

Tymczasem w uzasadnieniu pisma wnioskodawca podnosił, iż wykonuje zadania własne o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspakajanie potrzeb ludności w drodze świadczenia usług, powszechnie dostępnych, w zakresie transportu lokalnego za pośrednictwem utworzonej w tym celu jednoosobowej Spółki Gminy, jaką jest "T." Sp. z o.o. Z wniosku wynikało, iż Gmina tworząc tę spółkę poniosła znaczne koszty inwestycyjne. Jednocześnie Gmina wskazała, iż mając na względzie zapewnienie dostępnej i taniej komunikacji miejskiej ustala ceny za świadczone usługi, przyznając zarówno ulgi jak i zwolnienia z opłat za przejazdy w zakresie wykraczającym poza ulgi i zwolnienia ustawowe. Sytuacja taka powoduje, iż spółka miejska ponosząc koszty funkcjonowania komunikacji miejskiej, nie jest w stanie pokryć tych kosztów wpływami ze sprzedaży biletów. Stąd konieczne są dopłaty do komunikacji miejskiej z budżetu miasta na pokrycie strat wynikających ze stosowania prawnie ustalonego poziomu cen. Na terenie Gminy żadne inne przedsiębiorstwo komunikacyjne, które posiadałoby odpowiedni potencjał przewozowy i zaplecze techniczne nie prowadzi działalności umożliwiającej wykonywanie zadań komunikacyjnych w zakresie porównywalnym ze spółką.