Wyrok WSA w Opolu z dnia 8 grudnia 2005 r., sygn. I SA/Op 287/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kuczyńska Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Zborzyński Asesor sądowy Anna Wójcik (spr.) Protokolant referent Anna Frydryk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w O. na decyzję Izby Skarbowej w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 2001 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu na rzecz skarżącej "A" Sp. z o.o. w O. kwotę 1.462 zł (słownie: jeden tysiąc czterysta sześćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 maja 2004 r. wydanym w sprawie o sygn. akt I SA/Wr 4469/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę "A" Sp. z o.o. w O. na decyzję Izby Skarbowej w Opolu z dnia [...] (nr [...]) w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 2000 r. Decyzją tą utrzymano w mocy decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia [...] nr [...] wydaną po uprzednim przeprowadzeniu kontroli, w której organ ten między innymi ustalił, że Spółka nieprawidłowo wykazała w ewidencji sprzedaży VAT oraz rozliczyła w deklaracji VAT - 7 za kwiecień 2001 r., jako eksport usług według stawki 0%, fakturę z dnia 20 kwietnia 2001 r. nr [...] na kwotę 18.500,22 zł., wystawioną dla "B" w H. (Cz.), oraz fakturę z dnia 30 kwietnia 2001 r. na kwotę 29.918,52zŁ, wystawioną dla C GmbH M. (N.). Stwierdzone nieprawidłowości zostały oparte na ustaleniu, że objęte powyższymi fakturami usługi spawalnicze zostały faktycznie wykonane na terytorium Polski przez podwykonawcę - firmę "D" w S. W rezultacie tych ustaleń określono Spółce kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 263.401 zł., kwotę zwrotu przez Urząd Skarbowy w wysokości 272.132 zł, zaległości w podatku od towarów i usług w kwocie 8.731 zł. wraz z odsetkami za zwłokę na dzień wydania decyzji organu I instancji w kwocie 2.693,90zł, a także ustalono dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30% zawyżenia kwoty różnicy podatku w kwocie 2.619 zł. Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że spór pomiędzy skarżącą Spółką a organami podatkowymi sprowadzał się do oceny, czy w oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy i przedłożoną przez podatnika dokumentację z realizacji zawartych umów, można było zakwalifikować sporne usługi spawalnicze do eksportu usług w rozumieniu art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), a w związku z tym stosować stawkę VAT 0% wynikającą z art. 18 ust 3 powołanej wyżej ustawy (zwanej dalej ustawą o podatku VAT). Sąd nie zgodził się ze stanowiskiem skarżącej Spółki, że całość usług spawalniczych objętych spornymi fakturami, zrealizowanych na rzecz czeskiej firmy "B" w H. oraz niemieckiej firmy "C" GmbH - M. stanowiła eksport usług. Sąd podkreślił, że w umowie z zagranicznym kontrahentem strona nie zadbała w należyty sposób o ścisłe określenie, jakiego rodzaju czynności w ramach umowy będą wykonywane na terytorium Polski i nie dokumentowała na bieżąco w wystarczający sposób faktu wykonania usługi poza terytorium kraju. W ocenie tegoż Sądu materiał dowodowy zebrany w sprawie pozwalał organom podatkowym na dokonanie prawidłowych ustaleń faktycznych, pozwalających na wyciągnięcie wniosku o braku podstaw do przyjęcia, że usługi objęte spornymi fakturami miały charakter "eksportu usług" w rozumieniu art. 4 pkt 6 ustawy o podatku VAT.