Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 grudnia 2005 r., sygn. I SA/Kr 1389/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek Sędziowie: WSA Bogusław Wol as WSA Maria Zawadzka (spr) Protokolant: Bożena Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2005r. sprawy ze skargi "W." Spółki z o. o. z siedzibą w S. na decyzję Izby Skarbowej z dnia 24 czerwca 2003r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000r. -skargę oddala-

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2003 roku Nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej , działając na podstawie art. 24 ust.1 l ustawy z dnia 28 września 1991 roku o kontroli skarbowej /Dz. U. Nr 54 poz. 572 ze zm./, oraz art. 21 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa /Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm./określił W.Spółka z o.o. zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 rok w wysokości 2.127.708,00 zł.

W odwołaniu pełnomocnik Spółki wniósł o częściowe uchylenie zaskarżonej decyzji w części dotyczącej: zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek w kwocie 21.364,28 zł od kredytu na rachunku bieżącym oraz zaniżenia kosztów uzyskania przychodów poprzez ceny nabycia, a tym samym zaniżenia wartości początkowej środka trwałego. Kwestionując powyższe ustalenia Pełnomocnik Spółki zarzuciła zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 12 oraz art. 16 g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez błędne przyjęcie, iż odsetki od kredytu bieżącego powiększają wartość inwestycji, a także naruszenie przepisów proceduralnych tj. art. 122, art. 187 i art. 210 Ordynacji podatkowej. Pełnomocnik Spółki podnosił, iż fakt korzystania przez Spółkę z kredytu na rachunku bieżącym, w przeciwieństwie do korzystania z kredytu inwestycyjnego, nie powoduje zwiększenia wartości inwestycji o kwotę uiszczonych w związku z kredytem odsetek, które jego zdaniem stanowią koszty uzyskania przychodów. Nie powiększają, zatem ceny nabycia i wartości początkowej środka trwałego w rozumieniu art. 16g ust. 3 ustawy o podatku od osób prawnych. Stanowisko takie jest uzasadnione między innymi istotą kredytu na rachunku bieżącym, polegającą na ty" iż cel, na jaki mają zostać przeznaczone środki z tego kredytu, nie jest oznaczony oraz faktem, iż odsetki wypłacone z tego tytułu stanowią de facto wynagrodzenie banku. Tak więc nie ma, zdaniem pełnomocnika podstaw do stosowania postanowień art. 16 ust. l pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Również nieprawidłowe jest powiększanie o tę kwotę wartości środka trwałego -maszyny drukarskiej Lemanic 2.