Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 grudnia 2005 r., sygn. IV SA/Gl 540/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia: WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Protokolant: st. sekret. sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby celnej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...] na podstawie art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 25 ust. 1 pkt 8a oraz art. 81 ust. 1, ust. 1a i ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. nr 72, poz. 802 z późn. zm.), po wszczęciu w dniu [...] postępowania w sprawie zwolnienia ze służby, Dyrektor Izby Celnej w K. zwolnił T. S. ze służby stałej w Izbie Celnej w K. z dniem jej doręczenia. W uzasadnieniu decyzji zaznaczył, iż zwolnienie ze służby było konsekwencją wniesienia przeciwko stronie aktu oskarżenia do Sądu Rejonowego w G. w sprawie o sygn. akt [...], zarzucającego jej popełnienie umyślnego przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego (art. 231 § 1 Kodeksu karnego) i polegającego na umyślnym niedopełnieniu przez nią obowiązków w trakcie wykonywania czynności służbowych.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy z dnia [...] strona domagała się uchylenia krzywdzącej dla niej decyzji i przywrócenia do służby. Zarzuciła jej naruszenie art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a. poprzez nie zawieszenie postępowania administracyjnego w sytuacji, gdy przepis art. 25 ust. l pkt. 8a ustawy o Służbie Celnej w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 23 kwietnia 2003r. o zmianie ustawy - Kodeks celny oraz o zmianie ustawy o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 120, poz. 1122) zdawał się w sposób oczywisty naruszać art. 2 i art. 42 ust. 3 Konstytucji RP, a Rzecznik Praw Obywatelskich rozważał możliwość wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o stwierdzenie niezgodności tego przepisu z Konstytucją. Jak również, wskazała na naruszenie art. 2 Konstytucji RP i art. 7 K.p.a. w związku z art. 3 i 5 ustawy z dnia 23 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy Kodeks celny oraz zmianie ustawy o Służbie Celnej, poprzez naruszenie zakazu retroakcji i zastosowanie w podstawie prawnej decyzji przepisu prawa, który wszedł w życie z dniem 11 sierpnia 2003 r., czyli po dniu wniesienia aktu oskarżenia przeciwko stronie tj. dnia [...] oraz naruszenie przepisu art. 30 ust. 2 ustawy z 23 maja 1991r. o związkach zawodowych (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 854 z późn. zm.), bowiem Dyrektor Izby Celnej przed wydaniem decyzji o zwolnieniu strony ze służby nie zwrócił się do organizacji związkowej o informację o pracownikach korzystających z jej ochrony, do których zlicza się strona. Zatem zwolnienie jej tylko z tego powodu, że wniesiono przeciwko niej akt oskarżenia było niezgodne z prawem. Nadto, strona akcentowała, iż w toku postępowania administracyjnego nie zebrano całości materiału dowodowego i nie wyjaśniono wszystkich okoliczności faktycznych sprawy, bowiem pominięto wnioskowany przez nią dowód w postaci opinii biegłego z zakresu prawa konstytucyjnego na okoliczność naruszenia zakazu retroakcji oraz nie ustosunkowano się do jej wniosku o włączenie do akt sprawy "zapytania" Federacji Związków Zawodowych Służby Celnej i opinii nr [...] p.o. Zastępcy Dyrektora Departamentu Organizacji Służby Celnej.