Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 grudnia 2005 r., sygn. II SA/Gd 1050/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Skrzycka-Pilch, Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Przybielski, Sędzia WSA Wanda Antończyk (spr.), Protokolant Diana Wojtowicz, po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi B. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 czerwca 2003 r., nr [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 22 stycznia 2003 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło nieważność decyzji Przewodniczącego Zarządu Miasta z dnia 19 lipca 2001 r. nr [...] w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. W uzasadnieniu organ wskazał, iż w piśmie z dnia 27 sierpnia 2001 r. Przewodniczący Zarządu Miasta zwrócił się do o wszczęcie z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności swojej decyzji z dnia 19 lipca 2001 r., dotyczącej przekształcenia użytkowania wieczystego przysługującego B. S. w prawo własności. W uzasadnieniu tegoż pisma wskazano, że decyzja, o stwierdzenie nieważności której wniesiono dotyczy sprawy już uprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną. Jak wskazało Kolegium, z zebranego materiału dowodowego wynika, że po rozpoznaniu wniosku z dnia 29 grudnia 2000 r. złożonego przez R. i B. S. , będących współużytkownikami działki nr [...] położonej w T. przy A. [...], organ pierwszej instancji przekształcił przysługujące im prawo w prawo własności. Wskazując na treść art. 1 ust. 5 ustawy z 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności organ podkreślił, że wniosek o przekształcenie muszą złożyć wszyscy współużytkownicy wieczyści. Zdaniem Kolegium ten przepis, pomimo że nie został wskazany w podstawie prawnej decyzji organu pierwszej instancji, również stanowi podstawę rozstrzygnięcia. Nadto, organ podał, że decyzja Przewodniczącego Zarządu Miasta w rażący sposób narusza art. 232 § 1 k.c., zgodnie z którym wyłącznie grunty Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być obciążane prawem użytkowania wieczystego. Przepis ten wyklucza, zdaniem Kolegium, możliwość by grunt będący współwłasnością osób fizycznych i jednostki samorządu terytorialnego był obciążony prawem użytkowania wieczystego. Taką właśnie, niemożliwą sytuację kształtuje decyzja Przewodniczącego Zarządu Miasta. W tym stanie rzeczy, z powodu rażącego naruszenia prawa, o którym mowa w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., należało stwierdzić nieważność tejże decyzji.