Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 grudnia 2005 r., sygn. III SA/Gd 451/05

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Jacek Hyla, Sędziowie WSA Felicja Kajut, Elżbieta Kowalik-Grzanka (spr.), Protokolant Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2005 r. na rozprawie sprawy ze skarg M.M. na decyzje Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia 6 czerwca 2005 r. nr [...] nr [...] nr [...] nr [...] nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargi.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego [...] decyzjami z dnia 14, 18 i 19 stycznia 2005 r. (łącznie 5 decyzji) uznał zgłoszenia celne dokonane przez Agencję Celną "A", działającą jako pełnomocnik M. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "B" za nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowanej stawki celnej, określił kwotę wynikającą z długu celnego oraz ustalił wysokość należnych odsetek wyrównawczych.

W uzasadnieniach decyzji wskazano, że Agencja Celna, działająca jako pełnomocnik M. M. zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu określone towary, deklarując konwencyjną stawkę celną, na podstawie świadectwa pochodzenia FORM-A. Dyrektor Izby Celnej [...] zwrócił się do władz administracyjnych Malezji o weryfikację świadectwa pochodzenia. Malezyjskie władze celne w piśmie z dnia 20 sierpnia 2004 r. poinformowały, iż świadectwo pochodzenia nie zostało wystawione przez organ upoważniony tj. Ministerstwo Międzynarodowego Handlu i Przemysłu w Malezji i jest nielegalne. Weryfikacja przeprowadzana przez władze kraju eksportu jest jedyną przewidzianą przez prawo formą kontroli dowodów pochodzenia towaru i jej wynik jest wiążący dla władz celnych kraju importu. Organ pierwszej instancji postanowieniem odmówił uwzględnienia wniosku dowodowego strony w części dotyczącej dokonania oględzin próbek obuwia z udziałem biegłego oraz uwzględnił jej żądanie o dołączenie do akt postępowania kopii dokumentów "Bill of Lading", pism skierowanych do firm: "C", "D" oraz odpowiedzi udzielonej przez firmę "E". Organ celny wskazał, że nie jest związany wnioskami dowodowymi strony i samodzielnie decyduje o tym czy środek dowodowy objęty wnioskiem zostanie przeprowadzony. Organ ten podniósł, iż nie kwestionuje malezyjskiego pochodzenia sprowadzonego towaru, a jedynie jego udokumentowanie, które stanowiło podstawę do zastosowania konwencyjnej stawki celnej. Nie było zatem podstaw do przeprowadzenia oględzin towaru z udziałem biegłego w celu stwierdzenia kraju jego pochodzenia. W myśl art. 15 § l Kodeksu celnego niepreferencyjne pochodzenie towarów określa się w celu: