Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 grudnia 2005 r., sygn. III SA/Gd 461/05

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Felicja Kajut,, Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Kaczmar, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2005 r. sprawy ze skarg M. M. na decyzje Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia 6 czerwca 2005 r. nr [...] [...] [...] [...] [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargi.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego [...] uznał zgłoszenia celne dokonane przez "A", działającą jako pełnomocnik M. M., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "B", za nieprawidłowe w części dotyczącej zastosowanej stawki celnej oraz określił kwotę wynikającą z długu celnego i ustalił wysokość należnych odsetek wyrównawczych. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że Agencja Celna, działająca jako pełnomocnik M.M. zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu określone towary, deklarując konwencyjną stawkę celną, na podstawie świadectwa pochodzenia FORM-A. Dyrektor Izby Celnej [...] zwrócił się do władz administracyjnych Malezji o weryfikację świadectwa pochodzenia. Malezyjskie władze celne w piśmie z dnia 20 sierpnia 2004 r. poinformowały, iż świadectwo pochodzenia nie zostało wystawione przez organ upoważniony, tj. Ministerstwo Międzynarodowego Handlu i Przemysłu w Malezji i jest nielegalne. Weryfikacja przeprowadzana przez władze kraju eksportu jest jedyną przewidzianą przez prawo formą kontroli dowodów pochodzenia towaru i jej wynik jest wiążący dla władz celnych kraju importu.

Organ pierwszej instancji postanowieniem odmówił uwzględnienia wniosku dowodowego strony w części dotyczącej dokonania oględzin próbek obuwia z udziałem biegłego oraz uwzględnił jej żądanie o dołączenie do akt postępowania kopii dokumentów "Bill of Lading", pism skierowanych do firm: "C", "D" oraz odpowiedzi udzielonej przez firmę "E". Organ celny wskazał, że nie jest związany wnioskami dowodowymi strony i samodzielnie decyduje o tym czy środek dowodowy objęty wnioskiem zostanie przeprowadzony. Organ ten podniósł, iż nie kwestionuje malezyjskiego pochodzenia sprowadzonego towaru, a jedynie jego udokumentowanie, które stanowiło podstawę do zastosowania konwencyjnej stawki celnej. Nie było zatem podstaw do przeprowadzenia oględzin towaru z udziałem biegłego w celu stwierdzenia kraju jego pochodzenia.