Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 listopada 2005 r., sygn. I SA/Wr 65/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Moskała (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia NSA Józef Kremis Asesor WSA Anetta Chołuj Protokolant: Halina Rosłan po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa A Spółki Akcyjnej z/s w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie opłaty manipulacyjnej dodatkowej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Celnego we W. z dnia [...] Nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej we W. na rzecz strony skarżącej 12 zł (dwanaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania; III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. IV.

Uzasadnienie

2

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego we W. (Oddział w B.) z dnia [...] Nr [...], którą - na podstawie art. 275 § 4 pkt 5 Kodeksu celnego - wymierzono Przedsiębiorstwu A S.A. opłatę manipulacyjną dodatkową w wysokości [...] - za wykonywanie czynności służbowych tegoż urzędu w magazynie celnym spółki, znajdującym się w B. przy ul. S. [...].

Strona w odwołaniu od decyzji organu I instancji zarzuciła, że nie zostały spełnione przesłanki z art. 275 § 4 pkt 5 Kodeksu celnego i wyrażała pogląd, iż siedzibą Urzędu Celnego we W. jest miasto W. oraz inne miasta według podziału administracyjnego - w tym B. - w których utworzono oddziały celne reprezentujące ten urząd.

Z akt sprawy wynika, że Prezes Głównego Urzędu Ceł po wpłynięciu odwołania postępowanie to zawiesił do czasu rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego tj. do czasu interpretacji przez Sąd Najwyższy przepisów prawa materialnego w zakresie pojęcia "siedziby urzędu celnego". Postępowanie podjęto po wydaniu przez Sąd Najwyższy wyroku z dnia 18.01.2002 r. w sprawie o sygn. III RN 54/01.

Rozpoznając odwołanie Dyrektor Izby Celnej we W. (właściwy w sprawie na mocy ustawy z 20.03.2002 r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych innych ustaw) stwierdził, iż zgodnie z art. 275 § 4 pkt 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji, organ celny pobiera opłaty manipulacyjne dodatkowe za czynności podejmowane poza siedzibą lub czasem pracy urzędu celnego. Organ odwoławczy wywodził dalej, że w powołanym wyżej wyroku Sąd Najwyższy dokonał gramatycznej wykładni przepisu art.275 § 4 pkt 5 Kodeksu celnego, wskazując, że wykonywanie czynności poza urzędem celnym oznacza wykonywanie tych czynności poza miejscowością w której znajduje się magazyn celny, nie zaś jedynie poza budynkiem urzędu, jego magazynem lub placem. Zatem zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1997 r. w sprawie utworzenia urzędów celnych oraz określenia ich siedzib (Dz.U. Nr 162, poz.1122) w przypadku Urzędu Celnego we W. siedzibą tegoż urzędu jest W. a nie konkretny adres, określający ulicę, numer domu i lokalu. Organ celny stwierdził zatem, że opłata manipulacyjna dodatkowa w rozumieniu powołanego art. 275 § 4 pkt 5 Kodeksu celnego pobierana jest, gdy czynności organu celnego - wykonywane na wniosek osoby zainteresowanej - podejmowane będą poza administracyjnymi granicami miejscowości znajdującej się na obszarze właściwości danego urzędu celnego tj. w niniejszej sprawie poza granicami administracyjnymi miasta W. W ocenie Dyrektora Izby