Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 listopada 2005 r., sygn. I SA/Wr 389/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk (sprawozdawca), Sędziowie - Sędzia NSA Krystyna Anna Stec, - Sędzia NSA Józef Kremis, Protokolant - Monika Mikołajczyk, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Spedycji Międzynarodowej "A" S.A. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...]Nr [...]do [...] w przedmiocie wymiaru opłaty manipulacyjnej dodatkowej, uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzające ją decyzje Dyrektora Urzędu Celnego we W.: - z dnia [...] (Nr [...]), - z dnia [...] (Nr [...]), - z dnia [...] (Nr [...]), - z dnia [...] (Nr [...]), - z dnia [...] (Nr [...]); zasądza od Dyrektora Izby Celnej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 684,60 zł (sześćset osiemdziesiąt cztery i 60/100 złote), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; orzeka, że decyzje wymienione w punkcie I nie podlegają wykonaniu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], Nr [...]do [...]Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Celnego we W. (Oddział w B.) z dnia [...] (Nr [...]), z dnia [...] (Nr [...]), z dnia [...] (Nr [...]), z dnia [...] (Nr [...]) i z dnia [...]. (Nr [...]), którymi - na podstawie art. 275 § 4 pkt 5 Kodeksu celnego - wymierzono Przedsiębiorstwu Spedycji Międzynarodowej "A S.A. opłatę manipulacyjną dodatkową w wysokości [...]za wykonywanie czynności służbowych tegoż urzędu w magazynie celnym spółki, znajdującym się w B. przy ul. S. Nr [...].

Strona w odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji zarzuciła, że nie zostały spełnione przesłanki z art. 275 § 4 pkt 5 Kodeksu celnego i wyrażała pogląd, iż siedzibą Urzędu Celnego we W. jest miasto W. oraz inne miasta według podziału administracyjnego - w tym B.- w których utworzono oddziały celne reprezentujące ten urząd.

Z akt sprawy wynika, że Prezes Głównego Urzędu Ceł połączył do wspólnego rozpatrzenia i rozstrzygnięcia sprawy toczące się wskutek wniesienia przez stronę odwołań od decyzji organu pierwszej instancji, po czym postępowanie to zawiesił do czasu rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, tj. do czasu dokonania przez Sąd Najwyższy interpretacji przepisów prawa materialnego w zakresie pojęcia "siedziby urzędu celnego". Postępowanie podjęto po wydaniu przez Sąd Najwyższy wyroku z dnia 18 stycznia 2002 r., w sprawie o sygn. III RN 54/01.