Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 listopada 2005 r., sygn. VI SA/Wa 1486/05

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Sędziowie : Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas (spr.) Asesor WSA Małgorzata Grzelak Protokolant: Piotr Musiał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2005 r. sprawy A. J., J. J. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2005 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

VI SA/Wa 1486/05

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] października 2004 r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na A. J. i J. J. prowadzących działalność gospodarczą pn. "A." karę pieniężną w kwocie 750zł.

W dniu [...] sierpnia 2004r. na drodze krajowej nr [...] zatrzymany został do kontroli pojazd marki [...] o nr rej. [...] wraz z naczepą marki [...] o nr rej. [...] prowadzony przez Pana I. S.. Dopuszczalna masa całkowita naczepy wynosiła 34 tony. Kierowca okazał do kontroli zapis z urządzenia rejestrującego z dnia [...].08.2004r. Na podstawie analizy w/w zapisu (wykresówki) stwierdzono, iż najdłuższy odpoczynek dobowy kierowcy w 24-godzinnym okresie, wyniósł 3 godziny (trwał od godziny 00.55 do godziny 03.55). Wymagany przepisami prawa (minimum 9-godzinny) dobowy odpoczynek kierowcy został zatem skrócony o 6 godzin.

W toku kontroli stwierdzono także, iż kierowca bez uzasadnienia używał dwóch wykresówek w ciągu tego samego 24-godzinnego okresu. Kierowca okazał do kontroli 2 tarcze z [...]/[...].08.2004r. Pierwsza założona została [...].08.2004r. o godz. 00.10, a wyjęta o godz. 14.15. Druga została założona o godz. 14.15 i była zapisywana do godz. 07.05 dnia [...].08.2004r.

Ponadto w toku kontroli stwierdzono również, iż zastosowany przez kierowcę typ wykresówek (cztery sztuki) nie był zatwierdzony i przeznaczony do danego typu przyrządu kontrolnego.

Za powyższe naruszenia na stronę nałożona została kara pieniężna w łącznej wysokości 750 złotych. W odwołaniu od niniejszej decyzji państwo J. podnieśli, iż ustawa o czasie pracy kierowców z dnia 16 kwietnia 2004r., którą organ powołuje jako podstawę prawną nie może być podstawą nałożenia kary pieniężnej na A.. Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy określa ona czas pracy kierowców zatrudnionych na podstawie stosunku pracy. W rozważanym przypadku ustawa ta nie znajduje więc zastosowania, skoro kierowca świadczył usługi kierowania pojazdem na podstawie umowy cywilno-prawnej - jako odrębny przedsiębiorca i nie łączył go z A. stosunek pracy.