Wyrok WSA w Opolu z dnia 17 listopada 2005 r., sygn. II SA/Op 180/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Daria Sachanbińska - spr. sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie asesor sądowy Grażyna Jeżewska Protokolant st. sekretarz sadowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2005r., sprawy ze skargi D. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 5 września 2003r. D. A. zwrócił się o stwierdzenie nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 23 czerwca 2003r., nr [...], którą utrzymano w mocy rozstrzygnięcie Zastępcy Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w O. z dnia 1 kwietnia 2004r. w sprawie przyznania zasiłku okresowego w wysokości 175,09 zł, od dnia 1 kwietnia 2003r do 30 czerwca 2003r.

Wnioskodawca zarzucił, iż Samorządowe Kolegium błędnie określiło jego dochód na kwotę 83,91 zł. W dacie wydawania decyzji przez organ odwoławczy pobierał rentę wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym i zasiłkiem rodzinnym w łącznej kwocie 788,41 zł, o czym świadczy odcinek renty za czerwiec 2003r. Ponadto organ wadliwie uznał, iż przyznane 175,09 zł jest najwyższą kwotę, wynikającą z zasad obliczenia zasiłku okresowego. Uchwała sejmowa z dnia 1 sierpnia 1997r. nakazuje uwzględniać zwiększone koszty utrzymania osób niepełnosprawnych, a przyznany zasiłek nie uwzględnia tego faktu.

Po rozpatrzeniu powyższego wniosku, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O., decyzją z dnia [...] o numerze [...], odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji własnej z dnia 23 czerwca 2003r. Organ wyjaśnił, iż przesłanki stwierdzenia nieważności zostały wyliczone w sposób kompletny w art. 156 § 1 pkt 1-6 k.p.a. W szczególności przepis art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. przewiduje, że organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która wydana została bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa. Ta przesłanka nieważności wystąpi w sytuacji, gdy czynności zmierzające do wydania decyzji administracyjnej oraz treść załatwienia sprawy w niej wyrażona stanowią zaprzeczenie stanu prawnego sprawy w całości lub w części. W ocenie organu, zgłoszony we wniosku zarzut odnośnie wadliwie określonego dochodu nie wyczerpuje przesłanek z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., bowiem kwota dochodu w wysokości 83,91 zł wskazana została omyłkowo, czego potwierdzeniem jest dalsza treść uzasadnienia decyzji, w której prawidłowo określono dochód na kwotę 830,91 zł, a ponadto właśnie ta kwota stanowiła podstawę wyliczenia różnicy pomiędzy dochodem a kryterium dochodowym, co przedstawiono również w sposób rachunkowy. Takie ustalenie wysokości zasiłku okresowego oparte został o obowiązujący w dacie wydania decyzji przepis art. 31 ust.4 ustawy o pomocy społecznej. Żaden z przepisów tej ustawy nie dopuszcza możliwości zwiększenia obliczonego zasiłku z uwagi na niepełnosprawność osoby ubiegającej się o pomoc, dlatego także i ten argument strony nie mógł spowodować pozytywnego załatwienia żądania D. A.