Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 29 listopada 2005 r., sygn. II SA/Gl 827/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.) Sędziowie: WSA Stanisław Nitecki Rafał Wolnik Protokolant st. referent Magdalena Jankowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2005 r. sprawy ze skargi Ś. Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za usunięcie drzew bez zezwolenia 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta B. z dnia [...] nr [...] w części orzekającej o wysokości wymierzonej kary pieniężnej, 2. w pozostałym zakresie skargę oddala, 3. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w części ustalającej wysokość wymierzonej kary pieniężnej, 4. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącego kwotę [...] ([...]) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 marca 2004 r. ( sygn. akt II SA/Ka 3663/01) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta B. z dnia [...] nr [...]. Utrzymanym w mocy orzeczeniem organ pierwszej instancji wymierzył Ś. Zarządowi Melioracji i Urządzeń Wodnych w K. karę pieniężną w wysokości [...] ([...]) zł za usunięcie bez zezwolenia, w okresie między [...] a [...], [...] drzew ([...]) rosnących wzdłuż potoku S. W podstawie materialnoprawnej decyzji organ pierwszej instancji wskazał art. 48 ust. 2 i art. 110 ust. 1b pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. nr 49, poz. 196 ze zm.) oraz § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie kar pieniężnych za naruszenie wymagań ochrony środowiska oraz rejestru decyzji dotyczących tych kar (Dz. U. nr 162, poz. 1138).

Oddalając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że w świetle art. 48 ust. 2 ustawy o ochronie środowiska Ś. Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych winien w kontrolowanej sprawie posiadać zezwolenie na wycięcie przedmiotowych drzew. Wobec tego skoro ustalono wycięcie [...] drzew bez zezwolenia, zatem właściwy organ administracji był zobowiązany, zgodnie z art. 110 ust. 1b ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska, nałożyć na inwestora karę pieniężną. Zarzuty skargi na decyzję SKO sprowadzające się do nieuwzględnienia interesu społecznego i naruszenia art. 7 k. p. a., WSA uznał za niezasadne, gdyż decyzja o nałożeniu kary na podstawie przywołanego przepisu miała charakter związany. W przypadku zaś decyzji związanych nie można wyważać interesu publicznego i indywidualnego, bowiem nie jest dopuszczalne, z powołaniem się na uwzględnienie interesu społecznego, odstąpienie od normy o charakterze imperatywnym wskazującej na związany charakter decyzji organu. W opinii WSA nie miała też znaczenia podnoszona przez skarżącego bierność organu właściwego do udzielenia zezwolenia na wycinkę drzew oraz domniemanie udzielenia zgody, gdyż zezwolenie takie winno zostać wydane w formie decyzji administracyjnej, a nie poprzez przyjęcie zgłoszenia i brak sprzeciwu ze strony organu. WSA z urzędu badał także do kwestię dotyczącą podmiotu zobowiązanego do uiszczenia kary oraz ustalenia jej wysokości. W jego ocenie, Kolegium zasadnie przyjęło, że w zależności od okoliczności faktycznych, odpowiedzialnym za usuniecie drzew może być albo wykonawca robót działający wbrew poleceniom i bez wiedzy inwestora, czy niewykonujący wynikającego z umowy obowiązku uzyskania zezwolenia, albo inwestor, który znając harmonogram prac obejmujący planowane wycinki drzew nie przeciwdziała im, mimo wcześniejszego poinformowania wykonawcy o ubieganiu się o stosowne zezwolenie. W konsekwencji Sąd zaakceptował stanowisko Kolegium, że w przedmiotowej sprawie obowiązek uzyskania zezwolenia na wycinkę drzew ciążył na inwestorze, którym był Ś. Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych w K. Za dopuszczalne WSA uznał także przyjęcie, iż podstawą ustalenia wysokości nałożonej kary mógł być obwód drzew na wysokości 130 cm, mimo wynikającego z rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie kar pieniężnych za naruszenie wymagań ochrony środowiska oraz rejestru decyzji dotyczących tych kar obowiązku przyjęcia obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości ścięcia. Odstępstwo to zostało spowodowane usunięciem drzew z korzeniami i brakiem możliwości dokonanie pomiarów zgodnie z przepisami zawartymi w przywołanym rozporządzeniu.