Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 16 listopada 2005 r., sygn. III SA/Gd 404/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Sędziowie Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Gruszecki, Protokolant Beata Kaczmar, po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia 26 maja 2004 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia pożyczki z Funduszu Pracy oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 27 listopada 2003 r. M. G. wystąpił do Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy o umorzenie niespłaconej części kwoty pożyczki udzielonej z Funduszu Pracy w wysokości 10 000 zł na okres od 22 czerwca 2001 r. do 21 czerwca 2005 r. na podstawie zawartej w dniu 21 czerwca 2001 r. umowy pożyczki Nr [...] na podjęcie działalności gospodarczej - kancelarii radcy prawnego.

Starosta, po zasięgnięciu opinii Powiatowej Rady Zatrudnienia, decyzją z dnia 14 kwietnia 2004 r., nr [...] - na podstawie art. 6 pkt 6 lit. d) i art. 18 ust. 4a ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514 ze zm.) oraz § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania pożyczek z Funduszu Pracy, wysokości stopy procentowej oraz warunków spłaty (Dz. U. z 1995 r. Nr 35, poz. 174 ze zm.) - odmówił umorzenia zadłużenia z tytułu udzielonej pożyczki w łącznej wysokości 4 733,58 zł. W uzasadnieniu wskazał, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do zastosowania art. 18 ust. 4, czy też art. 18 ust. 4a i 4b ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, wnioskodawca bowiem nie spełniał warunków określonych w powołanych przepisach.

Od powyższej decyzji odwołanie wniósł M. G.. Podniósł, że postępowanie przeprowadzone zostało przez organ I instancji z naruszeniem art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a. Wbrew ustaleniom starosty odwołujący się nie został wezwany przez Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w S. celem udzielenia wyjaśnień co do sytuacji materialnej. Starosta nie uwzględnił podnoszonej przez stronę okoliczności długotrwałej choroby, która przyczyniła się do trudnej sytuacji materialnej (niemożność prowadzenia działalności gospodarczej i brak dochodów z tego tytułu). Nie uznał też tej argumentacji w zakresie zaistniałych niezawinionych opóźnień w spłacie czterech rat kredytu, mimo iż strona przedstawiła zaświadczenie lekarskie o wpływie stanu zdrowia na nieterminowe realizowanie umowy. Podkreślił przy tym, iż przez okres 24 miesięcy prowadził działalność gospodarczą i spłacił połowę zaciągniętego kredytu. Z tych względów starosta winien był ustalić, czy za umorzeniem nie przemawiają szczególne względy gospodarcze lub społeczne, o których mowa w art. 18 ust. 4a pkt 5 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.