Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 padziernika 2005 r., sygn. V SA/Wa 2658/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska, Sędzia WSA Jolanta Bożek, Asesor WSA Piotr Kraczowski [spr.], Protokolant Michał Petranik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2005 r. sprawy ze skargi K. C. i [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] lipca 2004 r. nr [...] i [...] i [...] , [...] od [...] do [...] od [...] do [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w przedmiocie wymiaru opłaty manipulacyjnej dodatkowej; oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzjami z [...] , [...] , [...] ,[...] , [...] , [...] , [...] kwietnia i [...] , [...] ,[...] ,[...] , [...] maja 2000 r. Dyrektor Urzędu Celnego w W. wymierzył opłaty manipulacyjne dodatkowe za wykonywanie czynności służbowych poza siedzibą urzędu celnego w Miejscu Uznanym [...] zlokalizowanym w W. k/B., w kwotach wymienionych w tych decyzjach.

W dniu 20 stycznia 2003r. [data wniosku - 2 grudnia 2002 r.] K.C. [...] złożył do Naczelnika Urzędu Celnego w P. wnioski, w trybie art. 2651 § 1 Kodeksu celnego, o uchylenie decyzji Urzędu Celnego w W. wymierzających opłaty dodatkowe manipulacyjne oraz o zwrot nienależnie pobranych opłat w sprawach będących przedmiotem rozpoznania w niniejszym postępowaniu.

W uzasadnieniu powyższych wniosków Strona wskazała na naruszenie przez organ celny:

art. 123 § 1, 192 oraz 200 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez uniemożliwienie jej, przed wydaniem tych decyzji, wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego a przez to wydanie decyzji w oparciu o nie udowodniony stan faktyczny,

art. 165 § 2 Ordynacji podatkowej poprzez nie wydanie postanowienia o wszczęciu postępowania z urzędu,

art. 275 § 4 pkt 5 Kodeksu celnego poprzez błędną interpretację wyrażonej tam normy,

art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez dyskryminacyjne traktowanie miejsc uznanych.

K. C. podniósł, iż w sprawie nie zostało wydane postanowienie o wszczęciu postępowania, gdyż jako taki nie może być traktowany wniosek kierowany do urzędu celnego, który ograniczał się jedynie do prośby o oddelegowanie funkcjonariuszy celnych. Konsekwencją braku wszczęcia i prowadzenia postępowania przed wydaniem decyzji stał się brak możliwości wypowiedzenia się w sprawie i na temat zgromadzonych materiałów i dowodów.