Wyrok WSA w Opolu z dnia 27 padziernika 2005 r., sygn. II SA/Op 274/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. Sędziowie: sędzia WSA Krzysztof Bogusz sędzia WSA Teresa Cisyk Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2005 r. sprawy ze skargi J. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z dnia [...], nr [...], 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości.

Uzasadnienie

J. C. w dniu 15 października 2004 r. wystąpił do Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z wnioskiem o przyznanie zasiłku celowego na zakup opału. W dniu 27 października 2004 r. złożył wniosek o udzielenie mu pomocy na zakup leków.

Decyzją kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w G. z dnia [...], Nr [...], po ponownym rozpoznaniu wniosków J. C. z dnia 15 i 27 października 2004 r., działając na podstawie art. 106 ust. 1 i 4, art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r., Nr 64, poz. 593 ze zm.) odmówiono przyznania J. C. świadczeń z pomocy społecznej.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż podejmowane próby przeprowadzenia wywiadu rodzinnego z wnioskodawcą nie przyniosły żadnego efektu. Wnioskodawca odmawia bowiem współpracy z pracownikiem socjalnym twierdząc, że nie będzie odpowiadał na żadne stawiane pytania oraz nie będzie podawał informacji na temat własnego życia. Z oświadczenia zaś K. S. wynika, że podnajmuje ona mieszkanie u wnioskodawcy, lecz nie przedkłada w tym zakresie żadnej umowy. Takie oświadczenie może oznaczać, że petent może z tego tytułu pozyskiwać dochody, w sytuacji gdy zapewnia, że żadnego dochodu nie posiada. Brak współpracy z pracownikiem socjalnym uniemożliwia określenie faktycznej sytuacji petenta, zwłaszcza, że czynione przez Ośrodek starania zmierzające do ustalenia dochodów J. C., wobec jego postawy nie pozwoliły na ustalenie rzeczywistej sytuacji faktycznej. Stąd też stosownie do art. 106 ust. 2 uznano, że z winy wnioskodawcy niemożliwym jest przeprowadzenie prawidłowo postępowania administracyjnego w sprawie pomocy społecznej, a zatem należało odmówić przyznania świadczenia z pomocy społecznej.