Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 padziernika 2005 r., sygn. III SA/Łd 260/05

Dnia 5 października 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.), Asesor Ewa Alberciak, Protokolant Asystent sędziego Jarosław Szkudlarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2005 roku sprawy ze skargi A SA w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie opłaty za zajęcie pasa drogowego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. po rozpatrzeniu odwołania A S.A. - Rejon Energetyczny Ż. od decyzji Zarządu Województwa [...] Nr [...] z dnia [...] w przedmiocie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego drogi wojewódzkiej Nr [...] w miejscowości C. w celu kontynuacji decyzji Nr [...] z dnia [...] i ustalenia opłaty za zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia urządzenia infrastruktury technicznej na okres od 1 stycznia 2005 roku do dnia 31 grudnia 2005 roku w wysokości 16,35 złotych, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego, art. 1 ust 1 ustawy z dnia 12 października 1994 roku o samorządowych kolegiach odwoławczych, art. 40 ust 1, 2 pkt 2, ust 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych, orzekło o utrzymaniu zaskarżonej decyzji w mocy.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż decyzją Nr [...] z dnia [...] Zarząd Dróg Wojewódzkich w Ł. - Rejon Dróg Wojewódzkich w Ł., jako zarządca drogi zezwolił na zajęcie pasa drogowego drogi wojewódzkiej Nr [...] w miejscowości C. w celu kontynuacji decyzji Nr [...] z dnia [...] - umieszczenia przyłącza kablowego i ustalenia opłaty za zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia urządzenia infrastruktury technicznej na okres od l stycznia 2005r. do 31 grudnia 2005r. w wysokości 16,35 zł. Odwołanie od powyższej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. złożył A S.A. - Rejon Energetyczny w Ż. ul. A 1/5, zarzucając naruszenie prawa materialnego polegające na błędnej wykładni i niewłaściwym zastosowaniu art. 40 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych, przepisu art. 156 § l pkt 3 K.p.a. poprzez wydanie, która dotyczy sprawy rozstrzygniętej inna decyzja ostateczną co powoduje nieważność zaskarżonej decyzji i wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.