Postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 24 października 2005 r., sygn. IV SA/Gl 582/05

Nie czyni zadość ustawowemu wymogowi jedynie wskazanie przepisu zawierającego podstawę wznowienia postępowania, gdyż konieczne jest nadto jej uzasadnienie oraz uprawdopodobnienie dopuszczalności wznowienia, przez co należy rozumieć m.in. takie przedstawienie podstawy wznowienia, które w oczywisty sposób nie pozwala na negatywną ocenę jej istnienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Jana R. o wznowienie postępowania w sprawie ze skargi Jana R. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w K. z dnia 26 września 1996 r., (...), zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 listopada 2000 r., II SA/Ka 1900/00 w przedmiocie wysokości odprawy emerytalnej postanawia: odrzucić skargę.

Wyrokiem z dnia 27 listopada 2000 r., II SA/Ka 1900/00, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę Jana R. na opisaną powyżej decyzję, którą organ drugiej instancji - rozpatrując jego odwołanie - uchylił decyzję Komendanta Rejonowego Państwowej Straży Pożarnej w G. w kwestionowanej przezeń części, tj. orzekającej o przyznaniu skarżącemu odprawy emerytalnej w wysokości 440 procent miesięcznego uposażenia z dodatkami o charakterze stałym, i ustalił tę odprawę w wysokości 300 procent jego wynagrodzenia. Organ ten powołał się na przepisy art. 139 Kpa i art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej /Dz.U. nr 88 poz. 400 ze zm./. Rozpoznając skargę na to rozstrzygnięcie Naczelny Sąd Administracyjny stanął na stanowisku, że odpowiada ono prawu, gdyż wysokość tego świadczenia została wyliczona prawidłowo, uwzględniając właściwe okresy służby skarżącego. Inne okresy nie mogły zostać zaliczone, toteż na zasadzie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ orzekł jak wyżej.