Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 11 padziernika 2005 r., sygn. I SA/Bd 403/05

Opłaty celne za przechowywanie towarów, o których mowa w art. 275 par. 2 Kodeksu celnego nie mogą być zaliczane do kosztów postępowania celnego, do których mają zastosowanie przepisy działu 23 Ordynacji podatkowej

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz, asesor sądowy Mirella Łent, Protokolant asystent sędziego Anna Brzezińska - Rawa, po rozpoznaniu w dniu 11 października 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi Janusza S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] 2005r. nr [...] w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej zwrotu opłaty za przechowywanie towarów w magazynie celnym w kwocie 7859,60 (siedem tysięcy osiemset pięćdziesiąt dziewięć zł 60 gr) 2. w pozostałym zakresie skargę oddala 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja w uchylonej części nie podlega wykonaniu 4. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w T. na rzecz skarżącego kwotę 314 zł (trzysta czternaście) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] 2005 r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w T. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w T. z dnia [...] 2002 r. nr [...] odmawiającą zwrotu kosztów dotyczących wydania 3 opinii biegłego z dnia [...]

2001 r. dotyczących wyceny towaru w postaci rękawic roboczych, rękawiczek z dzianiny i bluzek damskich oraz ustalenia ich stopnia jakości, w kwocie 750 zł, oraz kosztów wynikających z opłat za składowanie w/w towarów w magazynie celnym, w kwocie 7.859,60 zł.

Uzasadniając decyzję organ I instancji wskazał, że w dniach [...] i [...] 2001 r. w Oddziale Celnym w T. Firma F.H.U. "S." Janusz S. z T. zgłosiła do objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu na podstawie zgłoszeń celnych [...], [...], oraz [...] towarów w postaci 121.020 par rękawiczek dzianych i 8.900 par rękawiczek dziecięcych, 385.296 par rękawic roboczych oraz 11.000 sztuk bluzek damskich. Z uwagi na fakt, że towar objęty powyższymi zgłoszeniami celnymi budził wątpliwości co do jego rodzaju, składu surowcowego oraz gatunku, postanowieniami nr [...] z dnia [...] 2003 r. [...] z dnia [...] 2001r. oraz [...] z dnia [...] 2001 r. określono formę dozoru nad tym towarem poprzez złożenie w magazynie celnym mieszczącym się przy OC II w B., obciążając stronę opłatami w wysokości 7.859,60 zł. Powołano również rzeczoznawcę, który między innymi stwierdził, że jakość przedstawionego towaru kwalifikuje go do wyższego gatunku niż zadeklarowano w zgłoszeniach celnych (I gatunku, a nie II) oraz ustalił w przypadku bluzek damskich różnice w zadeklarowanym i rzeczywistym składzie surowcowym. Wnioskiem z [...] 2001 r. Janusz S. wystąpił o nadanie towarom przeznaczenia celnego powrotnego wywozu, czego efektem były trzy decyzje z dnia [...] 2002r. uznające przedmiotowe zgłoszenia celne za nieprawidłowe i nadające towarom przeznaczenie celne powrotnego wywozu. Następnie wnioskiem z [...] 2002 r. strona zażądała zwrotu należności celnych w postaci opisanych wyżej kosztów. Uzasadniając swoją decyzję Dyrektor Urzędu Celnego w T. wskazał na art. 197 § 1 Ordynacji podatkowej stanowiący, że w przypadku, gdy w sprawie wymagane są wiadomości specjalne, organ podatkowy może powołać biegłego lub biegłych w celu wydania opinii oraz na art. 267 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej stanowiący, że stronę obciążają koszty powstałe z jej winy. Organ argumentował, że strona nieprawidłowo zadeklarowała towar, czego skutkiem była konieczność powołania biegłego. Ponadto organ podniósł, że art. 246 § 2 Kodeksu celnego odnosi się do pojęcia należności celnych, w którego definicji nie mieszczą się koszty postępowania administracyjnego, bowiem zgodnie z treścią art. 3 § 1 pkt 8 Kodeksu celnego należności celne przywozowe to cła i inne opłaty związane z przywozem towarów.