Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 wrzenia 2005 r., sygn. IV SA/Wa 845/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec Asesor WSA Jakub Linkowski Sędziowie Asesor WSA Aneta Opyrchał (spr.) Protokolant Artur Dral po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2005 r. sprawy ze skargi H. S. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2005 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przejęcia nieruchomości ziemskiej na podstawie dekretu o reformie rolnej - skargę oddala -

Uzasadnienie

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2005r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r., nr 98, poz. 1071 ze zm.; zwanej dalej: K.p.a.), po rozpatrzeniu odwołania H. S., uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2002r. odmawiającą stwierdzenia, że część nieruchomości zapisanej w Księdze hipotecznej pod nazwą "D." położonej w obrębie C. i aktualnie oznaczonej na mapie ewidencyjnej jako działki numer [...], [...], [...], [...], [...] o łącznej powierzchni [...] ha, na której znajdował się zespół pałacowo-parkowy, nie podpada pod działanie przepisów art. 2 ust. 1 lit. "e" dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945r., nr 3, poz. 13 ze zm.) i umorzył postępowanie pierwszej instancji.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ stwierdził, iż stosownie do przepisów art. 2 ust. 1 lit. e dekretu z dnia 6 września 1944r. o przeprowadzeniu reformy rolnej, na cele reformy rolnej przechodziły nieruchomości ziemskie stanowiące własność albo współwłasność osób fizycznych lub prawnych, jeżeli ich rozmiar łączny przekraczał 100 ha powierzchni ogólnej bądź 50 ha użytków rolnych. Nieruchomości spełniające warunki określone w cytowanym wyżej przepisie przechodziły na własność Państwa w całości i bez odszkodowania, z mocy samego prawa z dniem 13 września 1944r., to jest z dniem wejścia w życie dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej. Dekret nie tylko nie przewidywał wydania decyzji administracyjnych o przejęciu nieruchomości ziemskich, ale i nie zawierał regulacji przesądzających o trybie rozstrzygania sporów dotyczących nacjonalizacji tych dóbr. W wąskim zakresie jedynie w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945r. w sprawie wykonania dekretu PKWN z dnia 6 września 1944r. o przeprowadzeniu reformy rolnej został określony tryb postępowania w przypadku rozstrzygania sporów obejmujących nieruchomości o jakich mowa w art. 2 ust. 1 lit. e dekretu. W myśl § 5 i § 6 cytowanego wyżej rozporządzenia, jedynie spory dotyczące nieruchomości stanowiących użytki rolne poddane zostały postępowaniu administracyjnemu. Paragraf § 5 rozporządzenia odnosił tryb postępowania administracyjnego tylko do nieruchomości wymienionych w art. 2 ust. 1 lit. e dekretu, a więc do użytków rolnych. W powołaniu na te przepisy strona mogła i może nadal ubiegać się w postępowaniu administracyjnym o uznanie, że określona nieruchomość ziemska z uwagi na areał gruntów nie przekraczający wielkości określonych w art. 2 ust. 1 lit. e dekretu jest wyłączona spod jego działania.