Postanowienie WSA w Łodzi z dnia 13 września 2005 r., sygn. I SA/Łd 812/05

Zaskarżona decyzja została wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej na podstawie art. 14b par. 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /t.j. Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60/. Wprawdzie cytowana norma prawna zawiera określenie "organ odwoławczy", to należy uznać, że Dyrektor Izby Skarbowej wydawał decyzję jako organ pierwszej instancji. Za takim wnioskiem przemawia to, że analizowane przepisy nie zawierają odesłania do przepisów Działu IV, regulującego postępowanie podatkowe. Przedmiotem postępowania przed organem w postępowaniu uregulowanym w art. 14b par. 5 Ordynacji podatkowej nie jest ponowne rozpoznanie sprawy, której dotyczy zaskarżone postanowienie, lecz kontrola postanowienia zawierającego interpretację. Jest to więc inna sprawa administracyjna niż ta, która była przedmiotem postępowania przed organem podatkowym, który wydał interpretację. Oceny tej nie zmienia fakt, że zaskarżona decyzja została wydana po rozpoznaniu zażalenia podatnika. Zażalenie to bowiem nie jest tożsame z środkiem zaskarżenia określonym w rozdziale 16 Działu IV Ordynacji podatkowej. Skarga na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, wniesiona bez wyczerpania przez skarżącego środków zaskarżenia, podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna zgodnie z art. 58 par. 1 pkt 6 w związku z art. 52 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.