Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6 wrzenia 2005 r., sygn. III SA/Gl 378/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach (spr.), Sędziowie Asesor WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Asesor WSA Krzysztof Targoński, Protokolant Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2005 r. sprawy ze skargi C. K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. na rzecz skarżącego [...] zł ([...] złotych [...] grosze) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w B. orzekł, że u C. K. brak jest podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej w postaci przewlekłej choroby układu ruchu wywołanej sposobem wykonywania pracy, wskazanej w pozycji 19 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115). Jako podstawę prawną decyzji wskazał: art. 104 k.p.a., art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575). W uzasadnieniu wyjaśnił, że C. K. był badany w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy Poradni Chorób Zawodowych w S. oraz w Przychodni Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. Obie placówki stwierdziły, że rozpoznane u badanego schorzenia nie figurują w wykazie chorób zawodowych. Organ I instancji opisał również przebieg pracy C. K. od 1969 r. do 2000 r. Skoro kompetentne placówki diagnostyczne nie orzekły istnienia choroby zawodowej, brak było podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.