Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 wrzenia 2005 r., sygn. II SA/Gd 718/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Nowakowski Sędziowie: Asesor WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Protokolant Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 21 września 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi D. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 13 lutego 2002 r., nr [...] w przedmiocie gwarantowanego zasiłku okresowego stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 26 stycznia 2001 r., nr [...].

Uzasadnienie

Dnia 26 stycznia 2001 roku Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając na podstawie art. 31 ust. 4a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity: Dz. U. z 1998 roku, nr 64, poz. 414 ze zm.) oraz art. 104 k.p.a. i § 1 Uchwały nr [...] Rady Miasta z dnia 29 czerwca 1999 roku w sprawie upoważnienia Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej do wydawania i podpisywania decyzji w zakresie zadań zleconych i własnych z zakresu pomocy społecznej, wydał decyzję nr 329/01, której sentencja nie zawiera rozstrzygnięcia.

W uzasadnieniu decyzji Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej stwierdził, iż D. K. do dnia 30 czerwca 1999 roku otrzymywała gwarantowany zasiłek okresowy w wysokości 100%, a następnie - od dnia 16 lipca 1999 roku - w wysokości 80 %. Organ I instancji wskazał również, iż ustalono, że D. K. zamieszkuje z J. Z. i ich wspólnym dzieckiem oraz że prowadzi z ojcem dziecka wspólne gospodarstwo domowe. W związku z powyższym, decyzją z dnia 10 listopada 1999 roku, nr [...], wstrzymano D. K. wypłatę świadczenia w formie gwarantowanego zasiłku okresowego, z uwagi na niespełnienie przesłanek określonych w art. 31 ust. 4a ustawy o pomocy społecznej. Po rozpoznaniu odwołania od ww. decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją z dnia 19 grudnia 2000 roku, nr [...], uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazano sprawę do ponownego rozpatrzenia. Po ponownym przeprowadzeniu postępowania administracyjnego organ I instancji stwierdził, iż odmawia D. K. przywrócenia wypłaty przedmiotowego świadczenia albowiem ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, który organ I instancji uznał za wiarygodny, wynika, iż zamieszkuje ona ze swoim konkubentem - J. Z., a co za tym idzie nie wychowuje samotnie dziecka.