Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 2 sierpnia 2005 r., sygn. II SA/Rz 606/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lechowska Sędziowie NSA Marian Ekiert Małgorzata Wolska /spr./ Protokolant: sek.sąd. Teresa Tochowicz po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdu nienormatywnego skargę oddala.

Uzasadnienie

II SA/Rz 606/04

U z a s a d n i e n i e

Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...] czerwca 2004 r. /[...]/, wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 13 ust. 2 pkt 3, ust. 2a i 26, art. 40b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838 ze zm./ oraz § 3 ust. 1 pkt 3 i § 5 ust. 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia /Dz.U. z 2003 r. Nr 32, poz. 262/ po rozpatrzeniu odwołania A. Sp. z o.o. w R. od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] lutego 2004 r. /nr [...]/ w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdu nienormatywnego, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Rozstrzygnięcie uzasadniono następująco: Podczas przeprowadzonej w dniu 23 września 2003 r. przez funkcjonariuszy Urzędu Celnego Kontroli wyjeżdżającego z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ciągnika marki VOLVO nr rej. [...] z naczepą marki BROSHVIS nr rej. [...], należącego do firmy A. Sp. z o.o. w R. dokonano pomiaru dynamicznego obciążenia osi i masy całkowitej pojazdu, stwierdzając przekroczenie dopuszczalnych norm nacisków drugiej osi o 5,95 KN, trzeciej osi o 7,97 KN oraz przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu o 6,52 t. W związku z tym że wykonujący transport nie okazał zezwolenia na przejazd pojazdu nienormatywnego, organ I instancji decyzją z dnia [...] września 2003 r. nr [...] obciążył przewoźnika karą pieniężną w łącznej kwocie 4,680 zł za przejazd pojazdu nienormatywnego po drogach publicznych bez właściwego zezwolenia. Decyzją tą wraz z protokołem kontroli nr [...] odebrał w imieniu Strony kierowca H. P., który w późniejszym czasie okazał zezwolenie nr [...] na jednokrotny przejazd pojazdu nienormatywnego przy zachowaniu następujących parametrów: długości = 23 m, szerokości = 2,75 m, wysokości 4,45 m, masy całkowitej = 39,40 t oraz nacisków osi: 1 = 39,24 KN, 2 = 53,96 KN, 3 = 53,96 KN, 4 = 59,84 KN, 5 = 59,84 KN, 6 = 59,84 KN, 7 = 59,84 KN. Podczas kontroli na przejściu granicznym w M. stwierdzono, że masa całkowita wynosi 44,52 t oraz naciski osi: 1 = 64,22 KN, 2 = 85,95 KN, 3 = 87,97 KN, 4 = 49,51 KN, 5 = 49,22 KN, 6 = 49,99 KN i 7 = 49,40 KN, a zatem zarówno masa całkowita, jak i naciski pierwszej, drugiej i trzeciej osi znacznie przekroczyły wielkości określone w zezwoleniu GDDiKA. Nie uprawniało ono więc do dokonania kontrolowanego przewozu, a tym samym nie wpłynęło na zasadność obciążenia Strony karą pieniężną ani na jej wymiar. Organ I instancji błędnie uznał, że w/w decyzja nie weszła do obiegu prawnego, gdyż kierowca nie przekazał jej oryginału Stronie i uwzględniając nowy materiał dowodowy, wydał w powyższej sprawie decyzję nr [...] z dnia [...] września 2003 r. obciążając ponownie Stronę karą pieniężną w kwocie 4.680 zł - w jej uzasadnieniu odniósł się do okazanego zezwolenia GDDKiA i wyjaśnił powody, dla których zezwolenie to nie uprawniało do dokonania kontrolowanego przewozu. W wyniku rozpatrzenia odwołania Strony od powyższych decyzji. Dyrektor Izby Celnej stwierdził, że decyzja z dnia [...] września 2003 r. nr [...] została wydana z naruszeniem prawa - dotyczyła sprawy uprzednio rozstrzygniętej inną decyzją /nr [...]/ i dlatego decyzją z dnia [...] grudnia 2003 r. nr [...] uchylił ją w całości i umorzył postępowanie pierwszej instancji. Natomiast rozpatrując odwołanie od decyzji z dnia [...] września 2003 r. nr [...] uwzględnił zarzuty Strony dotyczące niezapewnienia jej czynnego udziału w każdym stadium postępowania i wypowiedzenia się co do zebranych dowodów, uchylił ją - decyzją z dnia [...] grudnia 2003r. nr [...] - i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Organ I instancji rozpatrując ponownie sprawę, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego z uwzględnieniem dyspozycji art. 10 § 1 k.p.a., decyzją z dnia [...] lutego 2004 r. wymienioną na wstępie obciążył A. Sp. z o.o. karą pieniężną w łącznej kwocie 4.680 zł za przejazd pojazdu nienormatywnego bez wymaganego zezwolenia. W odwołaniu od tej decyzji [pismo z dnia 15.03.2004 r.] Strona wnosiła o jej uchylenie i umorzenie postępowania w sprawie. Rozpatrując odwołanie organ II instancji uznał, że nie zasługuje ono na uwzględnienie. Według art. 13 ust. 2a ustawy o drogach publicznych za przejazd po drogach publicznych pojazdów, o których mowa w ust. 2 pkt 3 /pojazdy zarejestrowane w kraju lub za granicą, z ładunkiem lub bez ładunku, o masie, naciskach osi lub wymiarach przekraczających wielkości określone w odrębnych przepisach/ bez zezwolenia określonego przepisami Prawa o ruchu drogowym lub niezgodnie z warunkami podanymi w zezwoleniu, pobiera się kary pieniężne. Stosownie do art. 40 ust. 1 ustawy osoby upoważnione przez naczelnika urzędu celnego są uprawnione do kontroli pojazdów wykonujących międzynarodowy transport drogowy w zakresie masy, nacisków osi lub wymiarów określonych przepisami Prawa o ruchu drogowym. Art. 40b ust. 2 tej ustawy stanowi, że w razie przekroczenia dopuszczalnej masy, nacisków osi lub wymiarów pojazdów, urzędy celne pobierają opłaty drogowe i kary pieniężne ustalone zgodnie z art. 13 ust. 2b. Z powołanych przepisów wynika, że urzędy celne są uprawnione do kontroli pojazdów oraz do nakładania kar pieniężnych za stwierdzony przejazd pojazdu nienormatywnego bez zezwolenia, jak również to, że pobór kar pieniężnych przez organy celne ma charakter obligatoryjny. W analizowanej sprawie organ I instancji dokonał na granicy kontroli masy i dynamicznego obciążenia osi pojazdu samochodowego składającego się z ciągnika oraz naczepy i stwierdził przekroczenie dopuszczalnych nacisków drugiej i trzeciej osi składowych oraz dopuszczalnej masy całkowitej, co zakwalifikowało pojazd, jaki nienormatywny. Zgodnie bowiem z § 5 ust. 5 pkt 4 rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia /Dz.U. z 2003 r. Nr 32, poz. 262/ dopuszczalny nacisk na oś składową osi wielokrotnej pojazdu, przy rozstawie osi powyżej 1,30 m, wynosi 80 KN. Natomiast w myśl § 3 ust. 1 pkt 3 tego rozporządzenia maksymalna dopuszczalna masa całkowita pojazdu członowego nie może przekraczać 44 t. Naciski drugiej i trzeciej osi składowych oddalonych od siebie o 1,38 m podczas ważenia wyniosły odpowiednio 85,95 KN i 87,97 KN, a więc o 5,95 KN i 7,97 KN więcej niż dopuszczalna norma, natomiast masa całkowita pojazdu - 44,52 t i przekroczyła tę normę o 0,52 t. Stosownie do art. 13 ust. 2b ustawy o drogach publicznych wysokość kar pieniężnych, o których mowa w ust. 2a, określa załącznik do ustawy. Według tego załącznika za przekroczenie dopuszczalnych nacisków osi na drogach w przypadku przekroczenia nacisku osi składowej osi wielokrotnej ponad 84 do 92 KN, przy rozstawie osi powyżej 1,30 m, kara pieniężna wynosi 2.040 zł, zaś za przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej pojazd członowego do 10 t włącznie - 600 zł. Tak więc organ I instancji prawidłowo ustalił wysokość kary pieniężnej. Nadto podkreślono, że w celu stwierdzenia, czy pojazd jest normatywny czy też nie, organ I instancji uwzględnił dopuszczalne błędy wskazań wagi, a przy ustalaniu masy całkowitej dopuszczalne błędy cząstkowych ważni pojazdu. Zapobiega to ustaleniu w wyniku pomiaru wielkości większych od wielkości rzeczywistych. Zwrócono też uwagę, że parametry kontrolowanego pojazdu znacznie przekroczyły wielkości określone w posiadanym przez Przewoźnika zezwoleniu GDDKiA Nr [...] na jednokrotny przejazd pojazdu nienormatywnego - masa całkowita o 5,12 t, nacisk pierwszej osi o 24,98 KN, drugiej osi o 31,99 KN i trzeciej osi o 34,01 KN.