Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 sierpnia 2005 r., sygn. I SA/Gl 1552/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana Sędziowie: NSA Małgorzata Wolf-Mendecka Eugeniusz Christ (spr.) Protokolant Halina Modliszewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lipca 2005 r. sprawy ze skargi "A" S.A. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości do chwili uprawomocnienia się wyroku, 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz strony skarżącej tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego kwotę [...] ([...]) złote.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.

Nr 137, poz. 926 ze zm.) oraz art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t. jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 856) i § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie obszarów właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. Nr 198, poz. 1925) po rozpatrzeniu odwołania "A" S.A. w K. od decyzji Prezydenta Miasta K. nr [...] z dnia [...] r. w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za lata 2000-2002 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadniając to rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, iż w odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji określającej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za lata 2000-2002 podatnik stwierdził, że w trakcie rozpatrywania sprawy naruszono treść art. 122 i 187 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez niepodjęcie wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego takich jak powołanie biegłego w celu wydania opinii w sytuacji wątpliwości organu podatkowego co do przedstawionych przez stronę dowodów. Ponadto zdaniem strony naruszono treść art. 191 oraz art. 210 § 1 pkt 6 Ordynacji podatkowej, jak również art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1994 r. o podatkach i opłatach lokalnych w brzmieniu obowiązującym w latach 2000-2002 oraz art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, również w brzmieniu obowiązującym w latach 2000-2002.