Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 2 sierpnia 2005 r., sygn. II SA/Bk 209/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), Sędziowie sędzia NSA Jerzy Bujko,, asesor WSA Urszula Barbara Rymarska, Protokolant Elżbieta Stasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 02 sierpnia 2005 r. sprawy ze skargi D. Spółki z o.o. w S, na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] lutego 2005 r. Nr [...] w przedmiocie kary za przejazd pojazdem nienormatywnym oddala skargę, -

Uzasadnienie

W dniu [...] stycznia 2005r. na terenie drogowego przejścia granicznego

w K. dokonano pomiarów nacisków osi i masy całkowitej ciągnika marki V. wraz z naczepą marki S. należących do firmy D. Sp. z o.o.

z siedzibą w S. Pomiaru dokonano stacjonarną wagą do wyznaczania dynamicznego obciążenia osi pojazdu nr [...], posiadającą ważne świadectwo legalizacji Obwodowego Urzędu Miar w B. (nr [...] z dnia [...] października 2003r.).Wynik przeprowadzonego pomiaru wskazał przekroczenie dopuszczalnego nacisku na potrójnej osi naczepy o 8,42 kN.

W związku z tym, że wykonujący transport nie posiadał zezwolenia na przejazd pojazdu nienormatywnego Naczelnik Urzędu Celnego w B. decyzją z dnia [...] stycznia 2005r. nr [...] wymierzył karę pieniężną

w wysokości 495 zł za przejazd po drogach publicznych pojazdem o naciskach osi przekraczających dopuszczalne wielkości bez właściwego zezwolenia.

Skarżąca Spółka złożyła odwołanie od powyższej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w B. wnosząc o jej uchylenie. W odwołaniu przyznano, że nie posiadała zezwolenia na przejazd pojazdem nienormatywnym po głównych drogach tranzytowych (nie została uiszczona opłata dodatkowa), o którym mowa

w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 14 listopada 2003r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 200, poz. 1953). Podniesiono również, że nałożenie obowiązku uiszczania kar za brak takiego zezwolenia przy jednoczesnym braku możliwości jego nabycia podważa zasadę zaufania obywateli do stanowionego prawa i prowadzonego wobec nich postępowania administracyjnego wyrażoną w art. 8 Kpa. Dodatkowo zarzucono, rażące naruszenie art. 7 Kpa, z uwagi na jednostronny represyjny charakter zaskarżonej decyzji, która pomija fakt, że przewoźnik był pozbawiony możliwości wykonania nałożonego na niego mocą ustawy obowiązku w zakresie nabycia odpowiedniego zezwolenia. Ponadto skarżąca Spółka podniosła w odwołaniu, że zaskarżona decyzja narusza obowiązujące prawo w tym zakresie, że ustawa