Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 lipca 2005 r., sygn. I SA/Wr 455/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Moskała Sędziowie: Sędzia NSA Józef Kremis Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk (sprawozdawca) Protokolant: Katarzyna Dziok po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2005 r. sprawy ze skargi "A" Spółki z o.o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu cła, oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] (później uzupełnionym) Spółka z o.o. A reprezentowana przez Agencję Celną B Sp. z o.o., wystąpiła do Dyrektora Urzędu Celnego we W. o zwrot cła w kwocie: [...]., na podstawie art. 248 Kodeksu celnego. Spółka wyjaśniła, że objęte procedurą dopuszczenia do obrotu wg JDA SAD [...]z [...]oraz [...]z [...], wyroby cukiernicze - batoniki [...] i [...]zostały zwrócone za granicę, albowiem zagraniczny dostawca - czeska firma C s.r.o. - nie mógł wywiązać się z kontraktu ilościowego na dostawę całości zamawianych artykułów, z uwagi na powódź, jaka nawiedziła Czechy w lipcu 2002 r. Spółka dodała, że zwrot towarów został z firmą czeską uzgodniony.

Decyzją z [...]sygn. [...]Dyrektor Izby Celnej we W. odmówił zwrotu cła. W uzasadnieniu stwierdził, że nie zostały spełnione warunki dla takiego zwrotu, wynikające z art.248 Kodeksu celnego. W szczególności - przywiezione towary nie były wadliwe, jak też nie zaistniała sytuacja, by w chwili dokonania zgłoszenia celnego, były one niezgodne z warunkami kontraktu. Organ podkreślał, że sam fakt powrotnego wywozu towarów nie stanowi podstawy ubiegania się o zwrot cła.

Od powyższej decyzji Strona złożyła w trybie art. 261- wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz o uchylenie zaskarżonej decyzji i rozstrzygnięcie w przedmiocie zwrotu cła. Zarzuciła organowi celnemu rażące naruszenie przepisów postępowania, a w szczególności art. 121 § 1, art. 122, art. 187 Ordynacji podatkowej, poprzez nieuwzględnienie pisemnych oświadczeń z [...] firm: C s.r.o. oraz A Sp. z o.o. informujących o spowodowanej powodzią w Czechach niemożliwości wywiązania się producenta z kontraktu ilościowego na dostawę towarów oraz nieuwzględnienie, że z tego powodu dostarczone już wyroby zostały zwrócone za granicę. Podniesiono również, iż organ celny dokonując wykładni treści kontraktu wkroczył w kompetencje sądu cywilnego, co stoi w sprzeczności z treścią art. 120, 121 i 122 Ordynacji podatkowej. Zarzucono również, że odmowę zwrotu cła uzasadniono niespełnieniem warunków określonych w art. 246 i 248, podczas gdy nie są one jedynymi dotyczącymi takiego zwrotu. Ponadto zdaniem Spółki oparto decyzję o niezgodne z delegacją ustawową rozporządzenie Ministra Finansów z 15 września 1999 r. w sprawie wzoru wniosku o dokonanie zwrotu lub umorzenia należności celnych oraz dokumentów, które należy do niego dołączyć (Dz.U. nr 77 poz. 871). Strona zarzuciła także organowi celnemu bezzasadne przyjęcie, że niespełnienie przez firmę czeską wymagań dotyczących przedmiotowych towarów nie jest naruszeniem kontraktu, mimo iż C s.r.o. uznała reklamację, a towary zostały wywiezione z Polski.