Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lipca 2005 r., sygn. VI SA/Wa 391/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia Sędziowie : Sędzia WSA (spr.) Protokolant: Krzysztof Tomaszewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2005r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za brak zaświadczenia i opłaty drogowej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2004 r., nr [...], Główny Inspektor Transportu Drogowego, po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez skarżącego A. B., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą R. z siedzibą w D. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w [...] z dnia [...] sierpnia 2004 r., nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 5.000,- złotych - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

Z akt sprawy wynika, iż w dniu [...] czerwca 2004 r., w [...], na drodze krajowej nr [...], około godz. 11:25, zatrzymano i przeprowadzono kontrolę pojazdu samochodowego marki [...] o nr rej. [...] z przyczepą marki [...] o nr rej. [...], kierowany przez skarżącego A. B. Ładunek pojazdu stanowiły używane opony w ilości 983 kg oraz samochód osobowy marki [...] o nr rej. [...] (niemieckie tablice). W toku kontroli kierowca (skarżący) oświadczył, iż wiezione opony przeznaczone są do dalszej sprzedaży w kraju w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży części do pojazdów mechanicznych. Podczas przeprowadzonej kontroli pojazdu stwierdzono, że kierowca nie posiadał w pojeździe dowodu uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych. Ponadto kierowca nie okazał do kontroli wypisu z zaświadczenia na wykonywanie przewozów na potrzeby własne przedsiębiorstwa. Skarżący nie zgłosił zastrzeżeń do treści protokołu (vide: Protokół kontroli z dnia [...] czerwca 2004 r., nr [...]).

Pismem z dnia [...] lipca 2004 r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego w [...] powiadomił stronę skarżącą o wszczęciu postępowania oraz pouczył o przysługujących stronie prawach wynikających z przepisu art. 10 § 1 k.p.a.