Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 14 lipca 2005 r., sygn. II SA/Bk 228/05

Zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg traktowane jest przez ustawodawcę jako stan niepożądany, wyjątkowy. Wielkość opłaty za zajęcie pasa drogowego nie wiąże się więc z samym faktem zajęcia, lecz ze stanem zajęcia. Im dłużej ten stan trwa, tym większa winna być z tego tytułu opłata.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, asesor WSA Wojciech Stachurski (spr.), Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2005 r. sprawy ze skargi Z. E. B. S.A. w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] lutego 2005 r., Nr [...] w przedmiocie zezwolenia na umieszczenie w pasie drogowym urządzeń niezwiązanych z ruchem drogowym i ustalenia opłaty rocznej za zajęcie pasa drogowego na ten cel oddala skargę

Uzasadnienie

Z. E. w B. - R. E. w Ł. zwrócił się do Powiatowego Zarządu Dróg w K. z prośbą o wydanie zezwolenia na umieszczenie w pasie drogowym drogi powiatowej - ul. K. w K., urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego. Wnioskodawca wskazał, że chce umieścić w tym pasie drogowym "linię energetyczną napowietrzną komunalną nN". Łączna powierzchnia zajęcia będzie wynosiła 14,19 m2. Jako okres jej umieszczenia urządzenia Z. wskazał: "zabudowa trwała".