Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 12 lipca 2005 r., sygn. II SA/Bk 631/05

Nie do przyjęcia jest zastosowana w sprawie wykładnia prawa, jakoby własność i inne prawa majątkowe nabyte przez powiat lub inne powiatowe osoby prawne, w tym mienie Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej, było mieniem powiatu w rozumieniu art. 25b ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1592 ze zm./.

Przyjęcie bowiem takiej tezy prowadziłoby do ograniczenia praw jednostki w każdym przypadku wykonywania pracy na podstawie różnych tytułów w nieruchomościach, będących własnością wspólnot samorządowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Powiatu A. na zarządzenie zastępcze Wojewody P. w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego - uchylił zaskarżone zarządzenie zastępcze; (...).

Wojewoda P. zarządzeniem zastępczym, wydanym na podstawie art. 85 "a" ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1592 ze zm./ w związku z art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw /Dz.U. 2003 nr 159 poz. 1547/, stwierdził wygaśnięcie mandatów radnych Rady Powiatu A.: Mirosława K. i Stanisława S. Powodem wydania powyższego rozstrzygnięcia było naruszenie przez radnych ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z wykonywaniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia powiatu, w którym radny uzyskał mandat.

Skargę na zarządzenie zastępcze Wojewody P., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku Powiat A. /po uprzednim podjęciu w tej kwestii uchwały Rady Powiatu w A./, domagając się uchylenia zarządzenia w całości jako niezgodnego z prawem. W uzasadnieniu skargi Starosta podnosił, że zakaz zawarty w art. 25b ust. 1 nie został naruszony przez radnych Powiatu A. i przepis ten nie ma zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym. Zgodnie z treścią art. 25b ust. 1 radni nie mogą prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z innymi osobami z wykorzystaniem mienia powiatu, w którym radny uzyskał mandat, a także zarządzać taką działalnością lub być przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności. Dokonując celowościowej wykładni tego przepisu, należy przyjąć jedyny logiczny wniosek, iż przesłanką dla wprowadzenia tego zakazu przez ustawodawcę było to, aby radny nie wykorzystywał swojej pozycji radnego dla osiągania określonych celów. W tym miejscu należy stwierdzić, iż radni Mirosław K. i Stanisław S., tak jak pozostali lekarze zatrudnieni w szpitalu, pełnili dyżury w ramach łączących ich z SP ZOZ umów o pracę do dnia 31.01.2003 r. Od 1.02.2003 r. pełnienie dyżurów w szpitalu oparte zostało o umowy cywilnoprawne. Stało się tak dlatego, że wobec katastrofalnej i ciągle pogarszającej się sytuacji finansowej szpitala jego dyrektor rozpoczął rozmowy z lekarzami zmierzające do zmiany formy prawnej pełnienia dyżurów, widząc w tym wymierne oszczędności, poprawiające sytuację SP ZOZ.