Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2005 r., sygn. II SA/Po 752/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stankowski Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędzia WSA Bożena Popowska Protokolant referent - stażysta Marcin Kubiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 czerwca 2005r. sprawy ze skargi L.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r. [...] w przedmiocie zasiłku stałego I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej L.S. kwotę 10 /dziesięć/ złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych. /-/ B. Popowska /-/ J. Stankowski /-/ P. Miładowski

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]roku Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w N. odmówił L.S. przyznania pomocy społecznej w formie zasiłku stałego. Według ustaleń organu skarżąca opiekowała się niepełnoletnią córką I. co do której orzeczono umiarkowany stopień niepełnosprawności. I. S. nie wymaga stałej opieki i pielęgnacji drugiej osoby, gdyż samodzielnie chodzi do liceum ogólnokształcącego (3km dziennie w jedną stronę), jeździ na wycieczki szkolne (10.01.2001 roku do P.). Według opinii wychowawcy prawidłowo funkcjonuje ona w grupie rówieśniczej, a zachowanie dziecka w klasie i w szkole niczym nie różni się od zachowań rówieśników. Jakkolwiek I. S. jest pod opieką poradni pulmonologicznej i z reguły dwa razy do roku jeździ do Centrum Pneumonologii Dziecięcej, to jednak nie korzysta z zabiegów rehabilitacyjnych. Tym samym w ocenie organu orzekającego nie zachodzą przesłanki z art. 27 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Odwołanie od powyższej decyzji wniosła L.S., która podnosiła, że dziecko wymaga stałej uwagi i pielęgnacji i że te właśnie zabiegi umożliwiają córce prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie i pobieranie nauki. Rozpoznając odwołanie Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...]roku nr [...] orzekło o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji. Generalnie organ II instancji podzielił argumentację przytoczoną w uzasadnieniu kwestionowanego rozstrzygnięcia. Według organu odwoławczego I. S. cierpiąc na dychawice oskrzelową oraz alergię nie wymaga bezpośredniej osobistej pielęgnacji i systematycznego współdziałania w postępowaniu leczniczym rehabilitacyjnym oraz edukacyjnym. Opieka polegająca na podawaniu jej leków, dowożeniu do lekarza oraz sanatorium nie stanowi opieki o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 roku o pomocy społecznej (tj. Dz. U. z 1998 Nr 64, poz. 414). W tych okolicznościach jakkolwiek łączny dochód rodziny nie przekracza miesięcznie kryterium dochodowemu o którym mowa w art.4 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej to rozstrzygnięcie pierwszoinstancyjne było prawidłowe. Skargę na powyższa decyzję wniosła do Naczelnego Sądu Administracyjnego L.S. przywołując argumentację podniesioną w odwołaniu. A nadto akcentując, że córka uczęszcza do liceum kontynuując edukację w normalnym toku i jest to wyłącznie dowodem na to, że skarżąca skutecznie współdziała w postępowaniu edukacyjnym córki mimo licznej absencji, a jednorazowa wycieczka do opery w P. nie może być skutecznym argumentem do odmowy tej formy pomocy społecznej.