Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 maja 2005 r., sygn. II SA/Po 463/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stankowski (spr.) Sędziowie: del. sędzia WSA Maria Bohdanowicz as. sąd. Danuta Rzyminiak-Owczarczak Protokolant: referent-stażysta Marcin Kubiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie odmowy rejestracji pojazdu; oddala skargę /-/ D. Rzyminiak-Owczarczak /-/J. Stankowski /-/M. Bohdanowicz MW

Uzasadnienie

4/II SA/Po 463/03

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] r., nr [...], na podstawie art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.jedn. Dz.U. z 2001 r., nr 79, poz. 856 ze zm.) i § 1 pkt 15 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 II 1999 r. w sprawie obszarów właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. nr 13, poz. 115) oraz art. 127 § 3, art. 151 § 1 pkt 1 kpa. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., po rozpatrzeniu wniosku D. P. o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną tego organu z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty K. z dnia [...] r., nr [...], odmówiło uchylenia dotychczasowej decyzji. W uzasadnieniu wskazano, że D. P., żądając wznowienia postępowania powołał się na art. 145 § 1 pkt 5 kpa., podnosząc, że wyszedł ma jaw nowy dowód istotny dla rozstrzygnięcia sprawy, który istniał w dniu wydania decyzji a nie był znany organowi orzekającemu. Kolegium wskazało, że podstawą decyzji z dnia [...] r., którą stwierdzono nieważność decyzji Starosty K. z dnia [...] r., nr [...] było naruszenie przez ten organ przy rejestracji przyczepy marki [...], nr nadwozia [...] art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 20 VI 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz.U. z 2003 r., nr 58, poz. 515 ze zm.), gdyż D. P. nie przedłożył ostatniego dowodu rejestracyjnego, mimo że pojazd był już rejestrowany. Złożył jedynie oświadczenie, że pojazd został mu przekazany przez ojca M. P. bez dowodu rejestracyjnego. Organ odwoławczy ustalił, że poprzedni dowód rejestracyjny znajduje się w posiadaniu M. P., który rości sobie prawo własności do tego pojazdu. Pomimo tego, iż Wnioskodawca nie przedłożył ostatniego dowodu rejestracyjnego Starosta K. zarejestrował pojazd, naruszając w ten sposób przepis art. 72 ust. 1 i doprowadzając do sytuacji, że w obiegu prawnym dla tego samego pojazdu funkcjonowały dwa dowody rejestracyjne, jeden w posiadaniu D. P., a drugi w posiadaniu M. P., każdy z innym numerem rejestracyjnym pojazdu. Żądając wznowienia postępowania D. P. przedłożył kserokopię postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia [...] r., sygn. akt [...], którym to postanowieniem Sąd Rejonowy nie uwzględnił zażalenia M. P. na postanowienie Prokuratora Rejonowego o umorzeniu dochodzenia przeciwko D. P., podejrzanemu o przywłaszczenie ciągnika "[...]" oraz trzech przyczep na szkodę M. P.. Wnioskodawca uznał za nowy dowód w sprawie wywód Sądu Rejonowego zawarty w uzasadnieniu postanowienia, w którym Sąd ten uznał, że zgodnie z art. 55- Kodeksu cywilnego za gospodarstwo rolne uważa się nie tylko grunty rolne wraz z budynkami, lecz również urządzenia i inwentarz, jeśli stanowi zorganizowaną całość gospodarczą. Zdaniem D. P. jest to nowy dowód w sprawie, który - jeśli byłby znany w dniu wydawania decyzji Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu - spowodowałby odmienne rozstrzygnięcie. Kolegium przyznało, że powołane postanowienie istniało w dniu wydania decyzji i nie było znane organowi orzekającemu, lecz nie miało wpływu na rozstrzygnięcie. Stwierdzenie nieważności decyzji Starosty K. nie było uzależnione od ustaleń dotyczących własności pojazdu, lecz jedynie od sprawdzenia, czy została spełniona formalna przesłanka rejestracji pojazdu, tj. przedłożenie ostatniego dowodu rejestracyjnego pojazdu.