Wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 maja 2005 r., sygn. II SA/Kr 399/02

Sygn. akt II SA/Kr 399 /02 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 30 maja 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym Przewodniczący : Sędzia NSA Izabela Dobosz Sędziowie : NSA Stanisław Biernat AWSA Wojciech Jakimowicz / spr. / Protokolant : Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2005 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Samorządowego Kolegium odwoławczego w K. z dnia [...] 2002 r. Nr SKO. [...] w przedmiocie zasiłku celowego - skargę oddala -

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2002 r., sygn. akt: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] po rozpoznaniu odwołania A. C. od decyzji wydanej na jego wniosek z dnia 5 listopada 2001 r. z upoważnienia Rady Miejskiej przez Zastępcę Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w K. z dnia [...] listopada 2001 r., znak: [...] odmawiającej przyznania pomocy finansowej w postaci zasiłku celowego w kwotach 2 600 zł na najpilniejsze opłaty związane z zaległymi rachunkami za gaz, światło, telefon i remont centralnego ogrzewania oraz kwoty 350 zł na koszty naprawy roweru, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca Kodeks postępowania administracyjnego, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, że decyzją z dnia [...] listopada 2001 r. organ pierwszej instancji odmówił przyznania A. C. zasiłku celowego w kwocie 2.600 zł na najpilniejsze opłaty związane z zaległymi rachunkami za gaz, światło, telefon i remont centralnego ogrzewania oraz 350 zł na koszty naprawy roweru. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia powołano m.in. art. 2 ust. 4, art. 3, art. 4 ust. 1 i art. 32 ust. 1 i 2, art. 43 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej. Organ pierwszej instancji wskazał, że odmowa przyznania świadczenia podyktowana jest tym, iż w rozumieniu przepisów ustawy o pomocy społecznej wymienione we wniosku o przyznanie świadczenia cele nie stanowią niezbędnej potrzeby bytowej oraz niemożnością zaspokojenia wszystkich potrzeb osób ubiegających się o przyznanie świadczeń z pomocy społecznej. Organ pierwszej instancji zwrócił uwagę, że stosownie do posiadanych środków, ośrodek przyznał wnioskodawcy pomoc w formie zasiłku celowego na zakup żywności, uznając ten cel za niezbędną potrzebę bytową.