Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 maja 2005 r., sygn. II SA/Gd 1052/02

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz (spr.), Asesor WSA Krzysztof Gruszecki, Protokolant Katarzyna Gross, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 7 marca 2002 r. nr [...] w przedmiocie gwarantowanego zasiłku okresowego stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Kierownika Działu Pomocy Środowiskowej Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie z dnia 22 stycznia 2002r. nr [...].

Uzasadnienie

Kierownik Działu Pomocy Środowiskowej Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w T. decyzją z dnia 22 stycznia 2002 r. odmówił przyznania B. K. pomocy w formie gwarantowanego zasiłku okresowego.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że w myśl art. 31 ust. 4a ustawy o pomocy społecznej osobie, która utraciła prawo do zasiłku dla bezrobotnych, pobieranego na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu z powodu upływu okresu jego pobierania, a dochód rodziny nie przekracza kryterium dochodowego ustalonego zgodnie z art. 4 ust. 1 - przysługuje gwarantowany zasiłek okresowy, jeżeli w dniu utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych oraz w okresie pobierania gwarantowanego zasiłku okresowego samotnie wychowuje dziecko do 7 roku życia. Organ następnie podał, że B. K. nie spełnia warunku do objęcia pomocą w formie gwarantowanego zasiłku okresowego, gdyż jej dziecko jest w wieku 11 lat.