Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 12 maja 2005 r., sygn. II SA/Gd 763/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2005 r. na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu uproszczonym sprawy ze skargi S. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 24 września 2004 r. Nr [...] w przedmiocie uprawnień kombatanckich oddala skargę.

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia 26 lipca 2004 r, nr [...], na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a) i art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 1997 r. Nr 142, póz. 950 ze zm.), zwanej dalej ustawą o kombatantach, pozbawił S. K. uprawnień kombatanckich przyznanych mu przez ZBoWiD decyzją z dnia 26 stycznia 1976 r. z tytułu udziału w okresie od 1 września do 27 września 1939 r. w wojnie obronnej 1939 r. oraz utrwalania władzy ludowej w okresie od 1 stycznia 1945 r. do 22 listopada 1946 r. W uzasadnieniu powołał się na pismo Komendy Wojewódzkiej Policji z dnia 18 grudnia 2000 r., z którego wynika, że S. K. zatrudniony był w strukturach urzędu bezpieczeństwa: od 1 lutego 1945 r. do 31 października 1945 r. w MUBP w T. M. oraz od 10 kwietnia 1946 r. do 28 lutego 1948 r. jako wywiadowca, referent śledczy w KMO w T.M. Zgodnie z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o kombatantach osobom, które pełniły służbę lub funkcję i były zatrudnione w aparacie bezpieczeństwa publicznego w strukturach UB, uprawnienia kombatanckie nie przysługują z żadnego tytułu. Podkreślił, iż okoliczność zatrudnienia w strukturach bezpieczeństwa publicznego jest wystarczającą przesłanką do pozbawienia strony uprawnień (art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy), chyba że - jak stanowi jej art. 21 ust. 3 pkt 1 - przedłoży ona dowody, iż do służby w strukturach Urzędów Bezpieczeństwa, Służby Bezpieczeństwa i Informacji Wojskowej została skierowana przez organizacje niepodległościowe lub przez te organizacje były zwerbowane w celu udzielenia im pomocy. Ciężar udowodnienia ww. okoliczności z wyraźnej woli ustawodawcy spoczywa na osobie zainteresowanej. Strona dowodów takich nie przedstawiła.