Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 18 maja 2005 r., sygn. I SA/Bd 180/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kleczkowski, asesor sądowy Mirella Łent, Protokolant Sarah Sobecka - Kucharczyk, po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi Stanisława C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] 2005r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za maj 2004 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Syg akt I SA/Bd 180/05

U Z A S A D N I E N I E

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] 2005r Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z [...] 2004r określającą Stanisławowi C. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w podatku od towarów i usług za miesiąc maj 2004r w kwocie 120.690zł oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe w tym podatku za wskazany okres w kwocie 4.872zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy powołał się na następujące ustalenia faktyczne: w następstwie przeprowadzonego postępowania podatkowego ustalono, że podatnik zaniżył podatek należny za miesiąc maj 2004r przez zastosowanie niewłaściwej stawki podatku do dostawy stolarki okiennej w obiektach budownictwa mieszkaniowego. W efekcie organ pierwszej instancji wydał decyzję, w której określił nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w podatku od towarów i usług za maj 2004r oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe.

W odwołaniu od tej decyzji podatnik zarzucił naruszenie art. 146 ust.1 pkt.2 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez błędną interpretację tego przepisu i opodatkowanie usług budowlanych wg. stawki 22% w części dostarczonych materiałów oraz art. 2 Konstytucji RP z uwagi na ustalenie dodatkowego zobowiązania podatkowego na podstawie art. 109 ust.6 ustawy, wnosząc o uchylenie decyzji w całości.

Podatnik wskazał, że niezasadnie organ podatkowy przyjął, iż odpłatna dostawa stolarki okiennej łącznie z montażem w budynkach mieszkalnych winna być podzielona na dostawę towaru opodatkowaną stawką 22% oraz usługę montażu według stawki 7%, o czym stanowi art. 146 ust.1 pkt.2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie zgadzając się z tym stanowiskiem wskazał, że stosownie do generalnej zasady określonej w tym przepisie opodatkowaniu stawką 7% podlegają roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwatorskie związane z budownictwem mieszkaniowym; nadto przepis ten ma charakter ogólnikowy gdyż nie rozstrzyga co do istoty sprawy, jako że nie zawiera warunków jakie muszą być spełnione do stosowania opodatkowania stawką 7% w przypadku robót budowlanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego, nie wyodrębnia dostaw towarów czy też rodzaju czynności wchodzących w skład robót budowlanych. Tym samym nie daje podstaw do rozstrzygania czy wykonawca zlecenia o charakterze budowlanym dokonuje odrębnie dostawy towaru, a następnie świadczy usługę montażu, demontażu itp. Brak jest podstaw do rozgraniczenia opodatkowania stawką 22% (dostawa towarów) i stawką 7% (usług). Podatnik podkreślił, że takie stanowisko podzielił m.in. Rzecznik Praw Obywatelskich w apelu skierowanym do Ministra Finansów, w którym zwrócił uwagę na aspekt społeczny problemu poprzez dążenie do obniżenia kosztów świadczenia usług budowlanych w obiektach mieszkalnych poprzez opodatkowanie stawką 7% tych usług, jak również fakt zniekształcenia konkurencyjności firm przy opodatkowaniu tej samej usługi stawką 7% (inni przedsiębiorcy) i stawką 22% (producent stolarki). Wskazał, że brak jednoznacznej interpretacji przepisów był powodem, iż w dniu 30 czerwca 2004r zwrócił się do Urzędu Skarbowego o wydanie opinii w tej sprawie. Podniósł, że analogiczna sytuacja miała miejsce w Mławie w firmie ASPAN, która prowadzi identyczną działalność gospodarczą.