Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. I SA/Wr 3786/02

Dnia 21 kwietnia 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (sprawozdawca) Sędziowie : NSA Andrzej Szczerbiński Asesor WSA Ewa Kamieniecka Protokolant: Edyta Luniak po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi "A spółki z o.o. w S. W. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 2000r., zaległości podatkowej , odsetek za zwłokę oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego I. uchyla zaskarżoną decyzję , II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A" spółki z o.o. wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu jest decyzja Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...]., utrzymująca w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w W. Nr [...]z dnia [...] , którą określono za grudzień 2000r. kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług w wysokości [...], kwotę zaległości podatkowej w wysokości [...], odsetki w wysokości [...]oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie [...].

W sprawie ustalono, iż w podatnik w kolejnych latach począwszy od 1999r. wynajmował spółce z o.o. B w S. W.- budynki i hale produkcyjne oraz drogi dojazdowe, place i pozostałą infrastrukturę techniczną. Umowa najmu została zawarta w dniu [...]na czas nieokreślony i strony ustaliły, iż płatność za przedmiotową usługę ma być regulowana " z góry" jako płatność jednorazowa za cały rok, która powinna zostać uregulowana do 31 grudnia roku poprzedzającego rok, za który płatność jest wnoszona. Do powyższej umowy sporządzono w dniach [...] i [...] aneksy przedłużające termin zapłaty czynszu za lata 2000 do 2002 w łącznej wartości [...]do dnia [...]. Ponadto ustalono także, że w dniu [...] spółka B udzieliła podatnikowi pożyczkę pieniężną w wysokości [...], która miała być zwrócona na żądanie pożyczkobiorcy w terminie trzech miesięcy . Kwoty będącej przedmiotem umów pożyczki fizycznie nie przelewano na konto spółki , a realizacja przedmiotowej pożyczek polegała na bieżącym regulowaniu zobowiązań podatnika przez spółkę B. Urząd Skarbowy uznał , że układanie stosunków gospodarczych podatnika z B dalece odbiega od racjonalności i ma na celu obejście prawa. W jego ocenie brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia dla faktu, iż podatnik odraczając przez kolejne lata zapłatę za świadczoną przez siebie usługę pobierał jednocześnie od wspomnianego kontrahenta oprocentowane pożyczki pieniężne. Powołując się na przepis art. 659 §1 Kodeksu Cywilnego , który stanowi, iż do podstawowych obowiązków najemcy należy zapłata czynszu, Urząd Skarbowy wywiódł ,iż brak zapłaty ze strony najemcy za wykonywaną usługę najmu jest sprzeczny z istotą tej instytucji. Zdaniem organu I instancji działania podatnika zezwalającego na przesuwanie terminu płatności przy jednoczesnym braku jakichkolwiek środków finansowych sprzeciwia się naturze powstałego stosunku prawnego (najem) , wobec czego aneksy do umowy najmu sporządzone były dla pozoru w celu ominięcia przepisów o podatku od towarów i usług, co skutkuje nieważnością zawartych porozumień dotyczących odroczeń płatności. W tej sytuacji Urząd Skarbowy uznał, że w grudniu 2000 roku powstał obowiązek zadeklarowania i zapłaty kwoty podatku należnego z tytułu świadczenia usług najmu w 2001r. na podstawie §6 ust. l pkt.4 Rozporządzenia Ministra Finansów z 22.12.1999r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, wedle którego obowiązek podatkowy z tytułu najmu powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty nie później niż z upływem terminu płatności.